مدیریت سبد سرمایه گذاری

سرمایه گذاری پرتفوی می تواند هر چیزی باشد، از سهام یا صندوق سرمایه گذاری مشترک گرفته تا املاک و مستغلات، ارز دیجیتال یا آثار هنری.

سبدگردانی چیست

سبدگردانی، همان‌طور که از نامش پیداست، چیدمان صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد مشخص است که سبد گردان شخص حقوقی می باشد که در قالب قراردادی مشخص و معین به منظور کسب منفعت به خرید و فروش پرداخته و مالکیت آن “کاملا” متعلق به سرمایه‌گذار بوده و میزان هر یک از دارایی‌ها و زمان خریدوفروش آن‌ها نیز به‌ دقت توسط سبدگردان تعیین و پایش می‌شود.

سبدگردان

سبدگردانی، همان‌طور که از نامش پیداست، چیدمان صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد مشخص است که سبد گردان شخص حقوقی می باشد که در قالب قراردادی مشخص و معین به منظور کسب منفعت به خرید و فروش پرداخته و مالکیت آن “کاملا” متعلق به سرمایه‌گذار بوده و میزان هر یک از دارایی‌ها و زمان خریدوفروش آن‌ها نیز به‌ دقت توسط سبدگردان تعیین و پایش می‌شود.

در معنای تخصصی‌تر به سبدگردانی، مدیریت پرتفوی نیز گفته می‌شود. هر گونه تصمیم‌گیری برای خرید یا فروش اوراق‌ بهادار با هدف اداره پرتفوی مشتری توسط شخص دیگر را مدیریت پرتفوی می‌نامند و شخص تصمیم‌گیرنده را مدیر پرتفوی می گویند.

سبد گذردان و سبد گردانی را می توان در مفاهیم و معنای متفاوت و مختلفی بیان نمود :

در معنای دیگر سبد گردانی می توان چنین عنوان نمود انجام هرگونه سرمایه گذاری توسط سبدگردان مانند تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار یا افتتاح سپرده های بانکی که به نام شخص سرمایه گذار، از سبد اختصاصی او برای کسب سود انجام می شود، سبدگردانی گفته می شود.

به بیان مدیریت سبد سرمایه گذاری دیگر سبدگردانی به معنای مدیریت تشکیل و انجام معاملات سبد سرمایه گذار است که توسط شخصی حقوقی به نام سبدگردان انجام می ‌شود. در این وضعیت سرمایه گذار مالک کامل سبد سهام است و سبدگردان “صرفا” به نام سرمایه گذار اقدام می کند.

پرتفوی به منظور کاهش ریسک و به صورتی انتخاب می‌شود تا در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائی ها ( شامل سهام‌های خریداری شده ) نزدیک به صفر باشد که به اصطلاح به آن سبدگردانی گفته می شود.

لازم به ذکر است که طبق قرارداد صورت گرفته با سبدگردان، کارمزد معاملات با توجه به میزان سود دهی سبدگردان مشخص می‌شود و “کاملا” توافقی است. سبدگردانی نوعی خدمت است که توسط کارگزاری‌ ها و شرکت‌ های دارنده مجوز از سازمان بورس ارائه می‌شود.

یک تفاوت مهم در سبد گردانی نسبت به صندوق مشترک این است که در فرایند سبدگردانی برای هرکدام از سرمایه گذاران به صورت مجزا و جداگانه سبدی تشکیل می شود که ترکیبی میان سطح ریسک پذیری سرمایه گذاران و تعیین سرمایه فرد می باشد.

پرتفوی

گروهی از دارایی های مالی مانند اوراق قرضه، سهام، اوراق مشارکت و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها گفته می‌شود به عبارت دیگر مجموعه یا سبدی از اوراق بهادار به طور کلی سرمایه گذاری در مجموعه ای از اوراق بهادار یا پرتفوی، بسیار کارآمدتر از سرمایه گذاری در یک سهم می باشد، چون با افزایش تعداد سهام در سبد سرمایه گذاری، ریسک مجموعه کاهش می یابد.

علت کاهش ریسک تاثیرات مختلفی است که شرکت های سرمایه پذیر از شرایط متفاوت اقتصادی سیاسی و اجتماعی می پذیرند، لازم است بدانیم که سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند. یک ضرب‌المثل معروف می‌گوید : « همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخم‌ مرغ ‌ها خواهد شد.

ارزش پرتفوی

به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت گذاری شرکت‌های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، مهم ترین عامل ارزش پرتفوی این شرکت هاست.

مزایای سبد گردانی

1. یکی از مهم‌ترین مزایایی که سبد گردانی دارد این است که می‌توان از سهامی که خریداری می‌شود حداکثر سود و بازده را به مدیریت سبد سرمایه گذاری دست آورد.
2. به دلیل این که از تخصص و تجربه یک سبد گردان استفاده می‌شود می‌توان با استفاده از سبد گردانی از وضعیت بازار سرمایه مطلع شد و به بازار دسترسی داشت.
3. با سبد گردانی می‌توان از وضعیت مالی و عملیاتی شرکت‌هایی که در بازار اوراق بهادار فعالیت می‌کنند مطلع شد.مدیریت سبد سرمایه گذاری
4. می‌توان در عرضه‌های اولیه شرکت کرد.
5. ۵٫می‌توان از تجربیات و تخصص کارشناسانی که در امر سرمایه‌گذاری فعالیت می‌کنند استفاده کرد.
6. می‌توان پرتفوی متنوع بهینه ‌ای را تشکیل داد.

تفاوت سبدگردانی با صندوق سرمایه

مهم‌ترین تفاوت سبد گردانی با صندوق های سرمایه گذاری این است که در سبد گردانی خود سرمایه گذار “مستقیما” مالک سهام و سایر اوراق بهادار محسوب می شود و سبد گذار “صرفا” به وکالت از طرف سرمایه گذار اقدام به خرید و فروش اوراق بهادار می کند.

بنابراین سرمایه گذار “دقیقا” می داند که در سبد خود سهام کدام شرکت و از هر کدام به چه میزان وجود دارد در صورتی که در صندوق سرمایه گذاری، سرمایه گذار بصورت غیر مستقیم مالک سهام و سایر اوراق بهادار خریداری شده توسط صندوق می شود. بدین ترتیب سرمایه گذار و یا “اصطلاحا” واحدهای سرمایه گذاری خریداری می کند و مدیر صندوق با وجوه حاصل از فروش صندوق های سرمایه گذاری اقدام به خرید سهام و انواع اوراق بهادار می کند.

تفاوت سبدگردانی و صندوق سرمایه در عناوین زیر دسته بندی می شود :

۱-اختصاصی بودن سرمایه گذاری

۲-هزینه های قابل پرداخت

۳-تنوع دارایی ‌ها

۴-اخذ مشاوره و اطلاع از وضعیت سبد

۵-اختصاصی بودن سرمایه گذاری

برای نمونه می توان بدین صورت عنوان کرد که بایستی این نکته را در خاطر داشته باشی که در سرویس سبد گردانی ترکیب پرتفوی یک جوان ۳۰ ساله مجرد و پر ریسک و با سطح مالی معمولی که هیچ تجربه در گذشته ندارد با یک فرد باز نشسته و با تجارب بسیار سرمایه گذاری و با ریسک کم و توان مالی بالا فرق هایی خواهد داشت و از آن جا که سطح ریسک این افراد، بازده مورد انتظار و احتیاجات نقدینگی آن ها با هم برابر نیست، ترکیب دارایی های پیشنهادی به منظور استفاده هر یک از آن ها نیز با یک دیگر فرق خواهد کرد.

بورس چیست؟

بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد معامله قرار می گیرد حال بهتر است برای فهمیدن این موضوع به معنای بازار پی ببریم، بازار مکانی است که در آن خرید و فروش صورت می گیرد، در زبان ساده بهتر است چنین بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه به عنوان خرید و فروش برقرار شود و معامله ای صورت پذیرد بازار تشکیل شده است.

انواع بازار بورس

۱-بورس کالا : مدیریت سبد سرمایه گذاری در بورس کالا خرید و فروش کالایی معین و مشخص را انجام می دهند و بطور دقیق و منظم فعال است در بورس هرکالایی را با نام همان کلاس معاملات را انجام می دهند . برای نمونه بورس نفت و …

۲-بورس ارز : همانطور که از نام این بورس مشخص است در کار خرید و فروش پول های خارجی انجام می گیرد، که متاسفانه در کشور ما این بورس فعالیت ندارد و بیشتر می توان در کشور های پیشرفته شاهد این نوع بورس باشیم.

۳-بورس اوراق بهادار : در این نوع بورس دارایی های مالی از قبیل سهام، اوراق بهادار، اوراق قرضه و انواع دیگری مورد معامله قرار می گیرند. لازم به ذکر می باشد در بورس اوراق بهادر زمینه ای فراهم می شود تا دو گروه از مردم، به طور قانونی، در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تامین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند.

انواع روش‌های سرمایه گذاری در بورس

الف : روش سرمایه گذاری مستقیم در بورس در این نوع بورس سرمایه گذار با افتتاح کردن حساب در نزد کارگزاری ها به صورت مستقیم اقدام به خرید و فروش سهام می نمایند همچنین می توانم به صورت حضوری یا غیر حضوری برای نمونه تلفنی و اینترنتی با رصد بازار می توان اقدام به خرید و فروش سهام هایی که مدیریت سبد سرمایه گذاری در بورس قرار دارند می کنند و سرمایه و دارایی خود را در موارد مختلفی که در بورس قرار دارند سرمایه گذاری می نمایند.

افراد بایستی با دانش کامل وارد بازار بورس شوند زیرا ریسک و چالش های موجود در بورس را افزایش می دهد.

ب: روش سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس دراین روش دیگر مانند روش مستقیم نیست و با رصد بازار بورس همه چیز ملاحظه کرده و انجام کار هایی بورسی را به افراد متخصص و کار آزموده سپرده تا آن‌ها سرمایه خود را در قسمت های مختلف بورس سرمایه گذاری کنیم زیرا در این روش چون سرمایه را به دست افراد کار آزموده سپرده می توان شاهد نتایج بهتری باشیم و ریسک کمتری کنیم.

بورس با شهبازی

مدیریت پرتفوی چیست؟ انواع استراتژی مدیریت سبد سهام چیست؟

دارایی به منابع مالی گفته می‌شود که برای فرد دارای ارزش اقتصادی باشد و مدیریت دارایی عبارت است از مجموعه فعالیت‌هایی که برای نگه‌داری، به‌کارگیری و توسعه دارایی‌های یک نهاد، شرکت یا گروه انجام می‌گیرد. لازمه‌ی تصمیم‌گیری‌ در فرآیند مدیریت دارایی، مواردی همچون دانش، تجربه کافی و به‌‌کارگیری اصول تنوع‌بخشی است. شرکت‌ مدیریت دارایی، نهادی است که به نمایندگی از مشتریان خود به سرمایه‌گذاری می‌پردازد و از مهم‌ترین مزایای این شرکت‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دراختیار داشتن منابع مالی بیشتر
• سرمایه‌گذاری در چند حوزه و مجموعه بزرگتری از اوراق
• امکان تنوع‌بخشی در سبد مشتریان

استراتژی این شرکت‌ها در سرمایه‌گذاری می‌تواند متفاوت باشد؛ برخی با توجه به تمایلات مشتریان، سبد سهام را تشکیل می‌دهند و برخی دیگر با توجه به استراتژی صندوق‌های شاخصی، استراتژی سبد را انتخاب می‌کنند؛ امروزه مدیریت دارایی می‌تواند به وسیله صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، صندوق بازنشستگی، سبدگردانی اختصاصی و صندوق پوشش ریسک انجام شود. منابع درآمدی در این شرکت‌ها، هزینه کمیسیون و خدماتی است که از مشتریان خود دریافت می‌کنند.

آشنایی با شرکت‌های سبدگردانی

همانطور که در مطلب “سبدگردانی اوراق بهادار در کارگزاری آگاه ” ذکر شد، سبدگردانی به خرید، فروش یا نگه‌داری اوراق بهادار، بنام سرمایه‌گذار معین و توسط سبدگردان گفته می‌شود که در قالب قراردادی مشخص و به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار انجام می‌گیرد. از مزیت‌ این شرکت‌ها، می‌توان به اداره آن‌ها توسط مدیران و کارشناسانی خبره در زمینه سرمایه‌گذاری اشاره کرد. از دیگر نهادهای سرمایه‌گذار، می‌توان به صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد که در شیوه‌ی سرمایه‌گذاری توسط آنها و سبد‌گردان‌ها، تفاوت‌هایی وجود دارد. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در سبدگردانی، پورتفو به‌ صورت خاص برای هر فرد تهیه می‌شود در نتیجه اهداف فرد سرمایه‌گذار، میزان ریسک گریزی و افق زمانی وی در سبد، در نظر گرفته خواهد شد. در این سبدها، فرد سرمایه‌گذار مالکیت مستقیم سرمایه خود را دارد مدیریت سبد سرمایه گذاری و در واقع سرمایه‌گذاری بانام او انجام می‌شود؛ این در حالی است که مالکیت در صندوق‌ها به‌صورت مشاع است و افراد با خرید هر واحد به همان میزان در سود و زیان صندوق سهیم می‌شوند. مدیران صندوق‌ها با فروش این واحدها، وجه لازم برای سرمایه‌گذاری در انواع اوراق را به‌دست می‌آورند. شرکت‌های سبد­گردان علاوه بر تشکیل سبدهای سرمایه‌گذاری برای افراد حقیقی و حقوقی، می‌توانند نقش انواع ارکان صندوق‌های سرمایه‌گذاری را نیز بر عهده داشته باشند.

آشنایی با مدیریت پرتفوی

یکی از وظایف مهم شرکت‌های مدیریت دارایی، مدیریت پرتفوی است. پرتفوی به معنای مجموعه‌ای از دارایی‌ها و مدیریت پرتفوی، هنر و علم تصمیم‌گیری در مورد سیاست و ترکیب سرمایه‌گذاری، متناسب‌سازی سرمایه‌گذاری با اهداف، تخصیص دارایی برای افراد و مؤسسات و کنترل ریسک است. به بیانی دیگر می‌توان گفت مدیریت پرتفوی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت‌ها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخاب‌ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک مدیریت سبد سرمایه گذاری است. به‌طورکلی مراحل تشکیل هر پرتفوی به این شرح است:

• تعیین سیاست سرمایه‌گذاری
• تجزیه‌وتحلیل اوراق بهادار
• تشکیل سبد سرمایه‌گذاری
• تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری
• ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری

تعیین سیاست سرمایه‌گذاری

میزان بازده درخواستی چه‌قدر است؟ میزان نقدشوندگی چه‌قدر باشد؟چه میزان ریسک را می‌توانیم متحمل شویم؟

تجزیه و تحلیل اوراق بهادار

بر اساس استراتژی تعیین‌شده در قدم قبلی، سبد سهام از چه سهم‌هایی و با چه ترکیبی تشکیل شود؟

تشکیل سبد سرمایه‌گذاری

چقدر از سرمایه را وارد بازار سهام کنیم؟ میزانی که در بانک سپرده‌گذاری می‌کنیم چه‌قدر باشد؟ چه میزان از سرمایه را به خرید طلا و ارز اختصاص دهیم؟

تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری

با توجه به سبد سهام تشکیل شده، آیا به اهداف موردنظر سرمایه‌گذاری خود نزدیک شده‌ایم؟

ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری

در دوره‌های مختلف، عملکرد مدیریت پرتفوی چگونه است؟

در این مقاله به بررسی “تعیین سیاست سرمایه‌گذاری” پرداخته می‌شود. برای مدیریت سبد سهام به‌طوری کلی دو استراتژی منفعل و فعال وجود دارد که در ادامه معرفی خواهند شد.

انواع استراتژی مدیریت سبد سهام

استراتژی منفعل

استراتژی منفعل یا انفعالی: در این نوع استراتژی، به دلیل عدم توانایی پیش‌بینی جریان آتی بازار یا عملکرد قیمت سهام، هدف اصلی نزدیک کردن بازده پرتفوی به بازده شاخص موردنظر است. در این نوع استراتژی، نوع مدیریت پرتفوی به‌صورت خرید و نگهداری است. در این شرایط خرید سهام بر مبنای چندین معیار انجام‌ شده و تا پایان دوره سرمایه‌گذاری، حفظ می‌شود. بنابراین هیچ‌گونه فعالیت خریدوفروشی پس از ایجاد پرتفوی وجود ندارد.

استراتژی منفعل، به نام‌های مختلفی همچون استراتژی سرمایه‌گذاری در شاخص نیز، گفته می‌شود. در این حالت مدیریت هیچ‌گونه تلاشی جهت شناسایی سهام با قیمت پایین یا با قیمت بالا از طریق روش‌های تجزیه‌ و تحلیل نمی‌نماید و همچنین هیچ‌گونه تلاشی در جهت پیش‌بینی حرکات کلی در بازار انجام نمی‌دهد.

چگونه پرتفوی شاخص انفعالی تشکیل دهیم؟

برای ایجاد پرتفوی با نگاه استراتژی انفعالی، سه روش مرسوم وجود دارد:

روش پیگیری کامل: در این روش همه سهام موجود در شاخص به نسبت وزنشان در آن شاخص خریداری می‌گردند.

روش نمونه‌گیری: در این روش، مدیر پرتفوی تنها به خرید نمونه‌ای از سهام که در شاخص مبنا وجود دارد، می‌پردازد.

روش بهینه‌سازی یا برنامه‌ریزی غیرخطی: در این روش از اطلاعات تاریخی تغییرات قیمت‌ها و همبستگی بین سهام (ارتباط هر سهم با سهم دیگر) استفاده می‌شود و بر این اساس ترکیب پرتفوی مشخص خواهد شد.

استراتژی فعال

استراتژی‌فعال: این استراتژی عمدتاً به‌منظور هماهنگی با پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت یا میان‌مدت بازار و سهم بکار می‌رود. یعنی مدیر پرتفوی در حال خریدوفروش سهم است تا بتواند بازدهی بیش از بازدهی شاخص بازار (بازدهی متوسط بازار) کسب کند.

برای مدیریت فعال پورتفوی، سه نوع استراتژی وجود دارد.

استراتژی سنجش موقعیت بازار: سرمایه‌گذار با پیش‌بینی آینده بازار، حجم سرمایه‌گذاری را بین اوراق‌ بهادار تغییر می‌دهد و در صورت پیش‌بینی بازده بالاتر از متوسط برای پرتفوی، نسبت به تعدیل و اصلاح ریسک پرتفوی اقدام می‌نماید. یعنی مدیر پرتفوی اگر بداند بازار در روند نزولی (صعودی) قرار خواهد گرفت، بیشتر (کمتر) در اوراق بهادار با درآمد ثابت (مثل اوراق مشارکت یا اوراق خزانه اسلامی)، سرمایه‌گذاری می‌کند و حجم سرمایه‌گذاری در سهام را کاهش (افزایش) می‌دهد.

استراتژی گلچین سهام: سرمایه‌گذار، وزن سهام زیر قیمت را در پرتفوی افزایش و وزن سهام بالای قیمت را کاهش می‌دهد. از این طریق ریسک پرتفوی نیز متنوع می‌شود و انتخاب‌های سهم بر سایر سهام اثر می‌گذارد.

استراتژی تمرکزبخش: این روش مشابه استراتژی گلچین سهام است، با این تفاوت که واحد موردنظر به‌جای سهام، صنعت است.

انتخاب استراتژی

در ادامه به مهم‌ترین عواملی که مدیر پرتفوی باید برای تعیین نوع استراتژی خود در نظر بگیرد، اشاره خواهیم کرد:

– شرایط حاکم در بازار و نوع بازار: مدیر پرتفوی در شرایط رونق بازار از استراتژی فعال و در شرایط رکودی از استراتژی مدیریت منفعل در بازار بهره می‌گیرد.

– سطح کارایی بازار: در بازاری که کارایی آن در سطح بالایی قرار دارد، مدیریت منفعل استفاده می‌شود و مدیران به سمت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های شاخصی و متنوع حرکت می‌کنند. در مقابل در بازارهای غیرکارا به‌تناسب وجود شکاف‌ها و فرصت‌های آربیتراژی، مدیران به سمت بهره‌گیری از توان تحلیل‌گری و مدیریت فعال حرکت می‌کنند.

– نگاه و ویژگی شخصیتی مدیران: ظرفیت ریسک‌پذیری و محافظه‌کاری مدیران پرتفوی، نوع استراتژی که آن‌ها در سبد سهام خود به کار می‌گیرند را مشخص می‌کند.

– اندازه و حجم پرتفوی: مدیران پرتفوی‌هایی باارزش و حجم بالا، مدیریت سبد سرمایه گذاری از سیستم مدیریتی منفعل استفاده می‌کنند و دلیل آن حجم بالای معاملاتی است که در صورت تغییر پرتفوی، باید انجام دهند و در مقابل مدیر یک پرتفوی کوچک به‌راحتی می‌تواند با اجرای مدیریت فعال به جابه‌جایی سهام در پرتفوی خود بپردازد.

– سطح تحمل ریسک پرتفوی: هرچه پرتفوی تحمل ریسکش بالاتر رود از استراتژی منفعل به سمت استراتژی مدیریت فعال حرکت خواهیم کرد.

– انتظار و توقع سرمایه‌گذار: سهام‌داران محافظه‌کار معمولاً استراتژی منفعل را به کار می‌گیرند و در مقابل سهام‌دارانی که انتظار سود بیش‌تری دارند از مدیریت پرتفوی فعال استفاده می‌کنند.

سبد سرمایه گذاری شناور ارز دیجیتال چیست؟

پورتفولیو یا پورتفو یا سبد ارز دیجیتال به معنی رمز ارزهایی است که آنها را خریداری می‌کنیم. این کریپتوها باید متنوع باشند و سرمایه خود را با درصدهای مختلفی بین آنها توزیع کنیم. پورتفولیو را می‌توان با روش‌های مختلفی دنبال کرد و در صورت لزوم، باید به افزودن رمز ارز جدید و یا حذف یک ارز دیجیتال بپردازیم. سبد سرمایه گذاری با این انتظار جمع خواهد شد که در طول زمان بازدهی مالی کسب کند یا ارزش آن افزایش یابد یا هر دو. ولی سبد سرمایه گذاری شناور ارز دیجیتال چیست؟ و مدیریت ریسک و سیو سود در آن چگونه است؟

سرمایه گذاری پرتفوی را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

سرمایه‌گذاری استراتژیک: شامل خرید دارایی‌های مالی با پتانسیل رشد بلندمدت و به قصد نگهداری آن دارایی‌ها برای مدت طولانی است.
رویکرد تاکتیکی: مستلزم فعالیت خرید و فروش فعال به امید دستیابی به سود در کوتاه مدت است.

سرمایه گذاری پرتفوی می تواند هر چیزی باشد، از سهام یا صندوق سرمایه گذاری مشترک گرفته تا املاک و مستغلات، ارز دیجیتال یا آثار هنری.

آنچه در این مقاله می‌خوانید

سبد سرمایه گذاری شناور ارز دیجیتال

سبد شناور نوعی سبد سرمایه گذاری است که با میزان ثابتی از سرمایه اولیه ایجاد میشود. و به مرور با رشد قیمت ها و سود کردن، دارایی های سبد کم کم ریسک فری میشوند. و از خرید و فروش کلی دارایی ها خودداری باید خود داری شود.

سرمایه اولیه ثابت + ریسک فری کردن

سبد شناور شبیه به ترید است؟

وقتی از سبد سرمایه گذاری برای مقاصد سرمایه گذاری استفاده می کنید، انتظار دارید که ارز دیجیتال ، سهام یا دارایی مالی دیگر برای شما درآمد کسب کنند یا ارزش آن ها در طول زمان افزایش یابد یا هر دو. بنابراین سبد سرمایه گذاری شناور ممکن است با هدف خاصی باشد. جایی که شما دارایی های مالی را با قصد نگهداری آن دارایی ها برای مدت طولانی خریداری می‌کنید و یا تاکتیکی که شما فعالانه دارایی ها را به امید دستیابی به سود کوتاه مدت خرید و فروش می کنید. چیزی شبیه به ترید در میان مدت

تشکیل سبد شناور برای کاهش ریسک سرمایه گذاری

دنبال سود کلان نباشید. چون به همان نسبت ضرر در کمین است. ضرب‌المثل قدیمی “قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا گردد.” را به خاطر بیاورید در این روش چون دائما در حال ریسک فری کردن هستید. ریسک سرمایه گذاری شما به نسبت کاهش پیدا میکند. و در انتهای بازده زمانی که مشخص کردید خواهید دید که سود خوبی به جیب زده اید با استرس و ریسک کمتر

سبد سرمایه گذاری شناور یک استراتژی محافظه کارانه

در این استراتژی تلاش بر حفظ ارزش پورتفوی در برابر نوسانات است و انتظار این مدیریت سبد سرمایه گذاری است با یک ریسک معقول، بازدهی مناسبی به ارمغان آورده شود.
تنوع بخشی باعث افزایش بازدهی و کاهش ریسک می‌گردد و فلسفه پورتفولیو نیز، تشکیل سبد در جهت کاهش ریسک غیرسیستماتیک ( بخشی از ریسک را که بتوان با افزایش تعداد سهام، کاهش داد ریسک غیرسیستماتیک یا کاهش‌پذیر می‌گویند.)
ایجاد یک سبد سرمایه گذاری نیازمند دانش مالی و بررسی همه جانبه مسائل موثر بر قیمت دارایی هاست،

چطور سبد سرمایه گذاری خود را مدیریت کنیم؟

باید حد سود مشخصی برای سبد سرمایه گذاری خود در نظر بگیریم و زمانی که به این مقدار سود رسیدیم، رمز ارز مورد نظر را بفروشیم. همچنین حد ضرر نیز مهم است؛ باید حدی را مدیریت سبد سرمایه گذاری مشخص کنیم که اگر ضرر ما به آن مقدار رسید، سریعا اقدام به فروش کنیم و از زیان بیش از حد خود جلوگیری کنیم.

سوالات متداول سبد شناور کریپتو

سرمایه اولیه ثابت و مدام ریسک فری کردن

چون باید دائما ریسک فری کنید بهتر است سبد شناور خود را برای مدت کوتاه در صرافی ایجاد کنید. ولی اگر هدفتان بلند مدت است حتما دارایی های خود را به یک کیف پول منتقل کنید.

شما هیچ محدودیت حداقلی و یا حداکثری برای ایجاد سبد شناور با سرمایه اولیه ندارید.

در این روش چون به صورت پیوسته ریسک فری میکنید ریسک کمتری نسبت به سبد سرمایه گذاری عادی دارد.

تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار

کتاب تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار با ترجمه ی غلامرضا اسلامی بیگدلی - فرشاد هیبتی - فریدون رهنما منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی در سایت یکتا موجود می باشد.
شما می توانید کتاب های مورد نظر خود را ازبانک کتاب یکتا به صورت تلفنی 66403535 و یا در سایت ثبت سفارش نمائید.

تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار

ویژگی ها
مترجم:	غلامرضا اسلامی بیگدلی-فرشاد هیبتی - فریدون رهنما
ناشر:	دانشگاه علامه طباطبایی
نویسنده:	فرانک کی.رایلی - کیت سی.براون

برند	دانشگاه علامه طباطبایی

نظرات کاربران درباره تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار

ارسال نظر درباره تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار

برچسب های مرتبط با تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مدیریت سبد اوراق بهادار

محصولات مرتبط در این دسته بندی

لمعه دمشقیه ( جلد اول )

اساس نوروفیزیولوژیکی حرکت

سازماندهی و تشکیلات در مدیریت دولتی ایران

طراحی آموزش و یادگیری در عصر دیجیتال

بحران در سیاست جهان ( جلد دوم ) یافته ها و مطالعات موردی

سیاست خارجی : نظریه‌ ها ، بازیگران و موارد مطالعاتی (جلد اول)

ماخذشناسی امنیت (جلد اول)

مقایسه اقلام

بانک کتاب یکتامهر با مدیریت سید امیرمحمد عاقلی و با داشتن حرفه ای ترین و به روزترین تیم تهیه و عرضه کتاب، با در اختیار داشتن کامل ترین بانک کتاب در کلیه زمینه ها، امکان خرید اینترنتی کتاب های موردنیاز شما عزیزان را تنها با چند کلیک فراهم آورده است.

بانک کتاب یکتامهر امکان خرید کتاب به صورت تلفنی و خرید اینترنتی کتاب های موردنیاز شما عزیزان را فراهم آورده است و شما می توانید تنها با چند کلیک و یا یک تماس، کتاب موردنیازتان را درب منزل یا محل کارتان تحویل بگیرید.

مدیریت سرمایه و ریسک چیست؟

مدیریت سرمایه بدین معنی که بخشی از پس‌انداز خود را سرمایه‌گذاری کنید، مفهوم خیلی کلی است. مثلا شاید به فکر خرید سکه، دلار، ماشین یا سهام بیفتید. در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه کدام سرمایه‌گذاری سودآور است؟ آیا تمامی سرمایه‌گذاری‌ها بازده یکسان دارند؟ آیا ریسک سرمایه‌گذار‌ی‌ها با هم برابر است؟ برای پاسخ دادن به این سوالات بهتر است ابتدا با مفهوم مدیریت سرمایه آشنا شویم.

مدیریت سرمایه به صورت مدیریت حرفه‌ای انواع دارایی‌ها به منظور تحقق اهداف سرمایه‌گذار تعریف می‌شود، چه دارایی‌های ملموس مانند مسکن و چه دارایی‌های ناملموس مثل سرقفلی و ارزش برند.

استراتژی مناسب برای سرمایه‌گذاریِ هر فرد با دیگری متفاوت است. عواملی مثل میزان تحصیلات و سواد مالی، سن، میزان درآمد، میزان سرمایه اولیه، ریسک‌پذیری و. باعث پیدایش استراتژی‌های متفاوت سرمایه‌گذاری می‌شود.

ریسک چیست؟

کلمه ریسک بیشتر افراد را به یاد خطر و ضرر می‌اندازد. اما ریسک موقعیتی است که از ترکیب خطر و فرصت به دست می‌آید. وقتی شما ریسک می‌کنید، خطری را به‌جان می‌خرید، به امید آن‌که فرصتی به دست بیاورید. شما مدیریت سبد سرمایه گذاری با توجه به میزان توانایی‌های فردی خود در کنار شناخت کامل از تهدیدهای احتمالی، می‌توانید از این فرصت‌ها استفاده کنید تا به اهداف خود برسید.

بیشتر روش‌های سرمایه‌گذاری با درصدی از ریسک همراه هستند. تنها سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی چون سپرده‌گذاری در بانک یا مواردی چون سرمایه‌گذاری در اوراق خزانه است که ریسک بسیار پایینی دارند.

این موارد (که می‌توان آن‌ها را سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیز نامید) یک بازدهی مشخص، قطعی ولی محدود دارند. یعنی با سرمایه‌گذاری روی آن‌ها، امیدی هم به کسب یک بازدهی چشم‌گیر نباید داشت.

مدیریت سرمایه صحیح

اما آشنایی با مدیریت سرمایه به‌صورت صحیح، به شما امکان کسب بازدهی بالاتر خواهد داد. برای مثال خرید مستقیم سهام ریسک بیشتری دارد. اما در کنار ریسک بیشتر، سرمایه‌گذاران می‌توانند به بازدهی بیشتر هم دست‌پیدا کنند. از این منظر شاید بتوانیم بگوییم که ریسک «بهای بازدهیِ بیشتر» است.

پس دیدیم که احتمالِ کسب سود بیشتر، معادل است با پذیرش ریسک بالاتر. پس چرا افراد تنها به سپرده‌گذاری در بانک و کسب یک بازده قطعی اکتفا نمی‌کنند و به سمت نوعی دیگر از سرمایه‌گذاری‌ها متمایل می‌شوند؟ آیا این کار درستی است که در بازارهای دیگر، مثل بورس دست به سرمایه‌گذاری زد؟

یکی از دلایلی که باعث می‌شود بازار سرمایه محبوب‌تر از بانک‌ها باشد، این است که شما با سپرده‌گذاری در بانک حداکثر میزان بازدهی که می‌توانید کسب کنید محدود (مثلا بیست درصد به طور سالیانه) است. در حالی که بازاری مانند بورس و اوراق بهادار به شما امکان کسب بازدهی‌های بیشتر از 100 درصد را هم می‌دهد.

مدیریت سرمایه با توجه به نرخ تورم

علاوه بر موضوع ریسک و بازده با توجه به شرایط سیاسی و تحریم‌های بی‌شماری که بر کشور اعمال شده است و با توجه به وضعیت اقتصادی حاکم، شاهد رشد بی‌اندازه نرخ تورم (41%) در سال اخیر بوده‌ایم.

وقتی نرخ تورم در کشوری افزایش می‌یابد شاهد کاهش قدرت خرید پول خواهیم بود، که به اصطلاح می‌گویند پول ارزش خود را از دست داده است. بنابراین سپرده‌‌گذاریِ تمامِ پول خود در بانک کار منطقی به نظر نمی‌رسد، چون نرخ تورم، بیشتر از نرخ بهره سالانهِ بانک است و پول شما نمی‌تواند متناسب با نرخ تورم رشد کند. یعنی پول شما نمی‌تواند قدرت خرید خود را حفظ کند. این در حالی است که بازار سرمایه (بورس اوراق بهادار) می‌تواند متناسب با رشد تورم رشد ‌کند. در این بازار افراد با سرمایه‌گذاری مناسب و مدیریت سرمایه می‌توانند ارزش پول خود را حفظ کنند و حتی به سودهای جذابی دست یابند.

تشکیل سبد سرمایه‌گذاری

برای پوشش ریسک در سرمایه‌گذاری، بهترین کار تشکیل سبد سرمایه‌گذاری است. برای این کار فرد، سرمایه خود را به چند قسمت تقسیم می‌کند و هر قسمت از آن را به بازارهای مختلف می‌برد. مثلا درصدی از سرمایه‌اش را به خرید ملک و درصدی دیگر را به خرید طلا اختصاص می‌دهد و مابقی را صرف خرید سهام و یا کالاهای سرمایه‌ای، مانند ماشین‌آلات و تجهیزات می‌کند. برای مطالعه بیشتر در این رابطه روی اینجا کلیک کنید.

هرکدام از بازارهای موجود ریسک متفاوتی دارند و مدت‌زمان بازدهی و میزان بازدهی مورد انتظار از آن‌ها نیز متفاوت است. هنگام انتخاب یک بازار هدف برای سرمایه‌گذاری، باید به دو متغیر ریسک و بازده به طور همزمان توجه کرد، در واقع ریسک و بازده به‌عنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند.

در واقع ریسک و بازده به‌عنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند.

همواره بیشترین بازدهی، با توجه به حداقل مقدار ریسک، معیاری مناسب برای سرمایه‌گذاری به‌حساب می‌آید. شکل بالا تنها مثالی از چند بازار است که افراد می‌توانند در آن با توجه به شرایط خود بازارهای متفاوتی را برای سرمایه‌گذاری و توزیع ریسک انتخاب کنند. حتی می‌توانند بر تعداد مدیریت سبد سرمایه گذاری بازارهای انتخابی بیفزایند و یا از تعداد آن بکاهند.

مدیریت سرمایه در شرکت ها

مدیریت سرمایه امری بسیار مهم به خصوص در امور شرکت‌ها است. برای مثال اگر یک شرکت به دنبال احداث یک خط تولیدی جدید باشد، برای احداث این خط به مقدار زیادی وجه نقد نیاز دارد. در این مواقع مدیر، سبد سرمایه‌گذاریِ شرکت را بررسی می‌کند تا مشخص کند کدام سرمایه‌گذاری‌ها سریع‌تر به وجه نقد تبدیل می‌شوند. اگر درصد عمده‌ای از سبد شرکت را ملک و ساختمان تشکیل داده باشد مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا این املاک به وجه نقد تبدیل شوند. در حالی که اگر بخش عمده‌ای از سبد را سهام تشکیل دهد بسیار راحت‌تر و سریع‌تر می‌تواند آن را به وجه نقد تبدیل کند و از پول به دست آمده برای راه اندازی خط تولید جدید استفاده کند.

بنابراین هر فردی چه برای تشکیل سبد شخصی و چه در سمت مدیریت برای تشکیل سبد سرمایه شرکت، می‌تواند بر اساس اهداف و نیازهای احتمالی خود، یک سبد سرمایه‌گذاری مطمئن بسازد به‌شکلی که در صورت لزوم بتواند از آن استفاده کند.

فرآیند مدیریت سبد سهام

برای اینکه بتوانید یک سبد سهام (پرتفوی) بهینه تشکیل دهید و آن را به طور صحیح مدیریت کنید، در مرحله اول لازم است که با مفاهیم مالی و اصول اساسی آن آشنا شوید. بعد از آشنایی با این موارد می‌توان اقدام به ایجاد یک سبد سرمایه‌گذاری متناسب با ویژگی‌های شخصی خود کرد.

هر فرد بعد از یادگیری اصول اساسی مالی می‌تواند با توجه به میزان ریسک‌پذیری و بازده مورد انتظار خود اقدام به ایجاد یک پرتفوی بهینه کند و در گذر زمان با توجه به تغییر شرایط، در صورت لزوم پرتفوی خود را اصلاح کند.

یکی از راه‌های کم کردن ریسک یک پرتفوی تنوع‌بخشی به آن است. تنوع‌بخشی با هدف کاهش ریسک پرتفوی تا حداقل مقدارِ ریسک و افزایش بازده پرتفوی تا بالاترین اندازه ممکن انجام می‌شود.

با تقسیم کردن مبلغ سرمایه‌گذاری در سهم‌های متنوع، می‌توان بخشی از ریسک پرتفوی را حذف کرد. برای انجام این کار بهتر است که سهم‌ها، از صنایع و گروه‌های متفاوت از هم انتخاب شوند تا اگر یک صنعتی دچار مشکل شد تنها بخش کوچکی از سبد سرمایه‌گذاری شما به‌خطر بیفتد.

تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری و سبد سهام

نقل قولی معروف در رابطه با تنوع‌بخشی وجود دارد که بیان می‌کند: تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید، تا در صورت افتادن سبد همه تخم مرغ‌هایتان از بین نروند.

نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

ریسک کل

ریسک کل از دو بخش ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک تشکیل شده است. ریسک غیرسیستماتیک منحصر به یک دارایی نظیر سهم یک شرکت است، که این ریسک با تنوع‌بخشی قابل کاهش است.

اما بخش دیگری از ریسک کل، ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار است، که به آن ریسک حذف‌نشدنی هم می‌گویند. این ریسک از طریق تنوع‌بخشی کاهش پیدا نمی‌کند.

نمونه‌ای از ایجاد سبد سهام متنوع را در شکل بالا می‌بینید. می‌توان از گروه‌ها و صنعت‌های مختلف یک سهم مناسب انتخاب کرد و تشکیل سبد داد. افراد با استراتژی‌های متفاوت می‌توانند سبدهای متفاوتی ایجاد کنند.

انواع سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاران به دو طریق می‌توانند دست به خرید اوراق بهادار بزنند: اولین شیوه آن است که افراد به طور مستقیم اقدام به خریدوفروش سهام کنند که به آن سرمایه‌گذاری مستقیم می‌گویند؛ یا اینکه این کار را از طریق واسطه‌های مالی انجام دهند، که به آن سرمایه‌گذاری غیرمستقیم می‌گویند.

انواع سرمایه گذاران بر مبنای میزان تحمل ریسک

نظریه مطلوبیت مورد انتظار، سه نوع گرایش را بر مبنای میزان تحمل ریسک توسط سرمایه‌گذاران معرفی کرده است. بر طبق این نظریه سرمایه گذاران به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• ریسک‌گریز
• ریسک‌پذیر
• ریسک خنثی

سرمایه‌گذاران ریسک خنثی افرادی هستند که به میزان ریسک سرمایه‌گذاری توجهی نمی‌کنند و تنها به دنبال حداکثر کردن بازدهی خود هستند و میزان مطلوبیت آن‌ها توسط بازدهی سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود.

برخی از سرمایه‌گذاری‌ها و دارایی‌ها نوسانات بیشتری نسبت به سایر دارایی‌ها دارند. در نتیجه سرمایه‌گذاری در آن‌ها ریسک بیشتری دارد.

گروهی از سرمایه‌گذاران نسبت به سایرین ریسک‌پذیر‌تر هستند؛ در نتیجه می‌توانند نسبت به دیگران بهتر با این نوسانات کنار بیایند و آن را تحمل کنند. این افراد زمانی که با دو پروژه با بازدهی یکسان رو‌به‌رو می‌شوند، پروژه‌ای که ریسک بیشتری دارد را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند، زیرا مطلوبیت ناشی از موفق شدن در پروژه پرریسک بیشتر از عدم مطلوبیت ناشی از زیان آن‌ها است.

این افراد تمایل بیشتری به فعالیت در بورس دارند و تمایل کمی به سپرده‌گذاری در بانک دارند.

سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز

آخرین دسته، سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز هستند. این افراد بیشتر به سرمایه‌گذاری در مواردی که بازدهی مطمئن داشته‌ باشند علاقه‌مند هستند و از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک دوری می‌کنند. بیشتر این افراد به سپرده‌گذاری در بانک روی می‌آورند و معتقدند که سپرده‌گذاری در بانک نوعی سرمایه‌گذاری ایمن است.

این سه طبقه، خود می‌توانند هرکدام به سه طبقه متفاوت نیز تقسیم شوند. برای مثال افرادی که در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند، همه حاضر به پذیرش سطح یکسانی از ریسک نیستند. مثلا برخی از آن‌ها در سهم‌هایی که ریسک بسیار زیادی دارند (مثل سهم‌هایی با وضعیت بنیادی نه چندان خوب که در وضعیت تکنیکالی مناسبی قرار دارند و انتظار رشد سریعی از آن‌ها در آینده‌ای نزدیک می‌رود) سرمایه‌گذاری می‌کنند. در حالی که برخی دیگر تنها در سهام شرکت‌هایی بزرگ که وضعیت بنیادی قوی و سود تقسیمی بالا دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، در حالی که ممکن است این سهم‌ها رشد آهسته‌ای داشته باشند.

نظریه مطلوبیت مورد انتظار با انتقادهایی نیز مواجه شده که در مقالات بعدی راجع‌به آن توضیح داده خواهد شد.

ریسک دارایی‌های مالی از منظر مدت زمان نگهداری

می‌توان ریسک دارایی‌های مالی را از نظر دوره نگهداری آن‌ها نیز طبقه‌بندی کرد. به بیانی دیگر ریسک یک سرمایه‌گذاری زمانی که به دید کوتاه‌مدت خریداری می‌شود با ریسک آن وقتی که با دید بلند‌مدت خریداری می‌شود، متفاوت است.

با افزایش مدت‌زمان نگهداری یک دارایی، نوسانات آن کاهش می‌یابد و ریسک آن تا حدی قابل کنترل خواهد بود.