انواع بازار در ایران
تقسیم بندی انواع بازار بورس در ایران به صورت زیر است:
در واقع بازار بورس در ایران به 4 دسته کلی تقسیم میشود:
بورس اوراق بهادار، فرابورس ، بورس انرژی و کالا است و همهی آنها تحت نظارت سازمان بورس هستند.
این نوع بورس در ایران باسابقه ترین بازار بورس است. در این نوع بورس سهام شرکتها و اوراق مشارکت خرید و فروش میشود و عموم سرمایه گذاران در این بخش فعالیت دارند در گذشته معاملات بورس بسیار محدود بود و در حد هفته ای یک روز اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و اینکه معامله های بورسی با استفاده از موبایل و رایانه انجام میشود سازوکار بازار بورس نیز تغییر کرد.
سهام شرکتهایی که در نتوانستند به دلایلی چون عدم شفافیت، سودآوری نامناسب و…. به بازار بورس راه پیدا کنند در فرابورس معامله میشود. فرابورس دارای5 بازار است: بازار اول، بازار دوم، بازار سوم(عرضه)
بازار ابزارهای نوین مالی و بازار پایه. شرکتهای سهامی در بازار اول و دوم و سایر اوراق بهادار صرفا در بازار ابزار نوین مالی پذیرفته میشوند.
در این نوع بورس عرضه کنندگان کالای خود را پس از کارشناسی و قیمت گذاری توسط کارشناسان به خریداران عرضه میکنند. این بورس برای کسانی است که میخواهند از ریسک نوسان قیمت در امان بمانند و یا از این نوسانات استفاده کنند و سود خود را به بیشترین حالت برسانند.
این بورس از سال 1391 فعالیت خود را آغاز کرده و امکان معامله حامل های انرژی مثل نفت، گاز، بنزین، برق و…. و اوراق بهادار مرتبط با انها وجود دارد. در این بورس هرکالایی که که انواع بازار در ایران پایه انرژی داشته باشد را میتوان معامله کرد. یکی از کارکردهای مهم این بورس صادرات انرژی به کشورهای همسایه است.
فرابورس چیست؟ آموزش نحوه خرید و فروش سهام در فرابورس
یکی از دیگر از بازارها برای معامله سهام، بازار فرابورس است. در این مطلب به معرفی فرابورس و انواع بازار در آن و همچنین انواع بازار در ایران نحوه خرید و فروش سهام در فرابورس میپردازیم.
در سالهای اخیر نام «بورس» را مکرراً از اخبار و دوستان خود میشنویم و بسیاری از ما با آن سروکار داریم. دیگر تقریباً همه این را میدانند که بورس درواقع بازاری برای معامله سهام و اوراق بهادار است و با فعالیت و سرمایهگذاری منطقی در آن میتوان سرمایه و سود خود را افزایش داد. اما در کنار آن، ممکن است عبارت دیگری به نام «فرابورس» به گوش شما خورده باشد که در ذهنتان علامت سؤالهای زیادی به وجود میآورد. بسیاری نیز ممکن است این دو بازار را یکی بدانند و بدون آگاهی لازم، به خرید و فروش سهام در آنها بپردازند. بنابراین، در این مطلب به معرفی کامل بخشهای مختلف این بازار بزرگ میپردازیم تا هیچگونه ابهامی در ذهن شما باقی نماند.
فرابورس چیست؟
برخلاف تصور بسیاری افراد، فرابورس بازاری مجزا از بازار بورس است که از سال 1387 فعالیت خود در ایران را تحت نظارت سازمان بورس اوراق بهادار آغاز کرد. البته دلیل اصلی ایجاد این تفکر در ذهن افراد، شباهت ساختار و نحوه خرید و فروش سهام در این دو بازار است. در فرابورس نیز مانند بازار بورس میتوان به خرید و فروش سهام و اوراق بهادار پرداخت. این در حالی است که شرکتهای عضو بازار بورس که با شرایطی بسیار سختتر پذیرفتهشدهاند، نظارت بیشتری بر آنها حاکم است، گزارشهای سالیانه بیشتری را بهمنظور شفافیت عملکرد شرکت ارائه میدهند و قاعدتاً سرمایهگذاری در آنها با ریسک کمتری همراه است. بازار فرابورس درواقع برای شرکتهایی راهاندازی شده است که مایل به شرکت در بازار سرمایه و افزایش نقد شوندگی هستند، اما هنوز شرایط لازم برای حضور به بازار بورس را ندارند. نام این بازار از عبارت انگلیسی Over the Counter Market (OTC) به معنی «خارج از بورس» گرفتهشده است. بازار OTC به شرکتهای متقاضی این اجازه را میدهد که با شرایط پذیرش آسانتری روبهرو شوند و با ورود سریعتر به بازار سرمایه، از تمام مزایای شرکتهای پذیرفتهشده در بازار اوراق بهادار بهرهمند شوند.
مقاله مرتبط: انواع روش های سرمایه گذاری در بورس
مزایای ورود و سرمایهگذاری در فرابورس
ورود به بازار بورس به معنی معرفی کالا، برند و خدمات شرکت به طیف وسیعی از مردم و بهرهگیری از مزایای ورود به فرابورس است . عمده مزایای فرابورس شامل موارد زیر هستند:
شرایط پذیرش آسان
همانطور که بیان شد، فرابورس با صرفنظر از برخی شرایط پذیرش در بازار بورس اوراق بهادار، راه را برای بسیاری از شرکتها صاف میکند. به این ترتیب، حداکثر یک ماه طول میکشد تا شرکتها بتوانند به فروش سهام و افزایش سرمایه خود در این بازار بپردازند.
تأمین مالی ارزان
افرادی که در این بازار به سرمایهگذاری میپردازند، انواع بازار در ایران معمولاً سرمایه خود را پخش کرده و از هر شرکت، تنها چند سهام خریداری میکنند. به این ترتیب، ریسک معاملات خود را کاهش میدهند. شرکتهای عضو بازار OTC مجموع این سرمایههای کوچک را در طرحها و پروژههای بزرگ خود به کار میبرند و از مزایای تأمین مالی ارزان قیمت بهره میگیرند. در این راستا علاوه بر فروش سهام و افزایش سرمایه میتوان از فروش انواع مختلف اوراق بهادار مانند انتشار گواهی سپرده سرمایهگذاری خاص و عام و . نیز کمک گرفت.
برای تمام شرکتهای عضو فرابورس، به جز شرکتهای بازار پایه، تسهیلات ویژهای مانند معافیت مالی 10 درصد درآمد در نظر گرفته شده است. این معافیت مالیاتی به صورت مستقیم بر سود سرمایهگذاران تأثیر میگذارد.
وثیقه گذاری سهام
شرکتهای عضو فرابورس میتوانند سهام خود را به صورت وثیقه نیز استفاده کنند و از تسهیلات آن بهره بگیرند. در این روند، شرکت از بخشی از سهام به عنوان وثیقهای برای بهره گرفتن از تسهیلات بانکی استفاده کند. با وثیقه گذاری سهام، آن بخش از سهام شرکت دیگر قابل معامله نیست و ارزشگذاری آن به دست فرابورس انجام میشود.
امکان خروج از فرابورس یا تغییر بازار
در صورتی که یک شرکت بخواهد به طور کلی از فرابورس خارج شود، فرآیندی برای آن در نظر گرفته شده است که روند خروج از بازار را تسهیل میبخشد. همچنین این انواع بازار در ایران انواع بازار در ایران شرکتها میتوانند از سهامی عام به سهامی خاص تغییر پیدا کنند. امکان تغییر بازار و منتقل شدن از یک بازار به بازار دیگر نیز ازجمله مزایای OTC به شمار میآید. این روند در بازار بورس اوراق بهادار سخت است و تنها با داشتن شرایط سختگیرانه لازم و پیشرفت قطعی شرکت ممکن میشود.
سهام و اوراق بهاداری که در فرابورس خرید و فروش میشوند، حجم مبنا ندارند و سرعت نقد شوندگی آنها بالا است. به این معنی که عرضه و تقاضا خیلی سریع به تعادل رسیده و همواره میتوانید سهام خود را فروخته و سهام مورد نظرتان را در کمترین مدت لازم خریداری کنید.
مزایای پذیرش شرکتها در فرابورس
با وجود ریسک بیشتر سرمایهگذاری در OTC، هنوز هم بسیاری از سرمایهگذاران با قرار دادن سهام تعداد زیادی از شرکتهای عضو این بازار در سبد خود به سود بالایی دست پیدا میکنند. از جهت دیگر، ورود به فرابورس نیز مزایای زیادی برای شرکتها دارد و گاهی موجب جان گرفتن و منتقل شدن آنها به بازار بورس میشود.
آشنایی با ساختار فرابورس
ساختار OTC برخلاف بازار بورس اوراق بهادار که شامل دو بازار (بازار اول و بازار دوم) است، از 4 بازار تشکیل میشود. عملکرد دو بازار بورس اوراق بهادار در ارتباط کامل با یکدیگر است. شرکتهای بازار اول که با شرایط سختتری پذیرفتهشدهاند، در صورت از دست دادن عملکرد مطلوب خود به بازار دوم انتقال مییابند. شرکتهای بازار دوم در صورت پیشرفت عملکرد خود میتوانند به بازار اول ورود پیدا کنند و در صورت مشاهده ضعف در عملکرد، بهطورکلی از بازار اخراج میشوند.
انواع بازار در فرابورس
ساختار OTC (فرابورس) از 4 بازار اول، دوم، پایه (زرد، نارنجی و قرمز) و سوم تشکیل میشود:
ویژگیهای بازار اول
بازار اول دارای سختترین شرایط در میان بازارهای OTC بوده و ریسک سرمایهگذاری در شرکتهای عضو آن کمتر از سایرین است. دامنه نوسان قیمت سهام در آن حداکثر 10 درصد و بدون حجم مبنا است. در این بازار، تنها آن دسته از شرکتهای سهامی عام پذیرفته و سهام آنها مورد معامله قرار میگیرد که شرایط زیر را داشته باشند:
فاقد هرگونه زیان انباشته باشد.
حداقل 10 درصد از کل سهام ثبتشده، شناور باشد.
در بدترین حالت، 24 ماه از بهرهبرداری شرکت گذشته باشد.
مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره فاقد سوء پیشینه و محکومیتهای کیفری، سوء شهرت در زمینه فعالیتهای شغلی خود و پرونده تخلف مرتبط با قوانین بازار بورس باشند.
ویژگیهای بازار دوم
در بازار دوم نیز مانند بازار اول، اوراق بهادار شرکتهای سهامی عام خرید و فروش میشوند. اما بازار دوم دارای شرایط سختگیرانه کمتری است و شرکتهایی که شرایط کافی برای عضو شدن در بازار اول را نداشته باشند، در بازار دوم پذیرفته میشوند. این عضوها ممکن است شرکتهای کوچک، نوپا، زیانده و یا شرکتهایی باشند که قصد تبدیل شدن به سهامی عام از سهامی خاص به منظور افزایش سرمایه را دارند. این شرکتها باید شرایط زیر را برای پذیرش در بازار دوم داشته باشند:
حداقل 12 ماه از تأسیس این شرکت گذشته باشد.
هیچگونه پرونده انواع بازار در ایران یا شکایت مالی در ارتباط با شرکت وجود نداشته باشد.
میزان سهام شناور شرکت، حداقل 5 درصد از سهام ثبت شده را شامل شود.
میزان آخرین سرمایه ثبت شده در شرکت به 100 میلیون تومان رسیده باشد.
اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت، فاقد هرگونه سابقه محکومیت قطعی کیفری باشند.
ویژگیهای بازار پایه
در بازار پایه به آنچه به عنوان شرایط برای دو بازار اول و دوم ذکر شد نیازی نیست. شرایط در این بازار تسهیل پیداکرده و نیازی به گذراندن پروسه پذیرش نیست. این بازار شامل سه بخش زرد، نارنجی و قرمز است که از زرد تا قرمز، ریسک سرمایهگذاری در آنها به مراتب افزایش مییابد. دامنه نوسان قیمت سهام در بازارهای زرد، نارنجی و قرمز به ترتیب 3،2 و 1 است.
شرکتهای عضو بازار زرد درخواست پذیرش را نداشته و تنها به دلیل الزام قانونی باید در این بازار ثبت شوند. اعضای بازار نارنجی درواقع شرکتهایی هستند که نام آنها در سازمان بورس ثبت شده است اما فاقد شرایط لازم برای پذیرش هستند. به این ترتیب، آن دسته از شرکتها که پذیرش آنها به دلیل از دست دادن شرایط لازم برای حضور در بازارهای فرابورس یا بورس لغو میشود، در بازار قرمز حضور پیدا میکنند. این بازار دارای شرایط خیلی سادهتر و ابتداییتر بوده و ریسک سرمایهگذاری در آن بیشتر است.
ویژگیهای بازار سوم
بازار سوم را شرکتهایی تشکیل میدهند که شرایط پذیرش در فرابورس را ندارند و تنها با انجام کارهای اداری میتوانند عضو بازار شوند. بنابراین، حتی شرکتهای سهامی عام در شرف تأسیس نیز میتوانند در آن به پذیرهنویسی انواع مختلفی از اوراق بهادار مانند اوراق مشارکت رهنی، گواهی سپرده بانکی، اوراق مشارکت، سهام شرکتهای سهامی و. بپردازند.
نحوه خرید و فروش سهام در فرابورس
همان طور که پیشتر بیان شد، ساختار فرابورس و بازار بورس شباهت زیادی به یکدیگر دارند. اما ممکن است برخی تصور کنند به دلیل جدا بودن بازارها، ممکن است به شرایط، کد بورسی و روند متفاوتی برای خرید و فروش سهام و اوراق بهادار نیاز باشد؛ اما اینطور نیست. خرید و فروش سهام در فرابورس کاملاً شبیه به بازار بورس اوراق بهادار است و برای معامله نیازی به اخذ کد بورسی جدا نیست. اگر در بازار بورس فعالیت دارید، از کد بورسی خود میتوانید به منظور خرید و فروش سهام در فرابورس نیز بهره بگیرید. در غیر این صورت، اخذ کد بورسی الزامی است.
برای دریافت کد بورسی، ابتدا در سایت سجام ثبت نام کنید. سپس کارگزاری مناسب را انتخاب و در آن احراز هویت شوید. درنهایت، با استفاده از کد بورسی و توسط شرکت کارگزاری خود به معامله سهام و اوراق بهادار بپردازید. کارگزاریها دارای یک پرتفوی با رابط کاربری مطلوب هستند که به شما اجازه میدهند به راحتی عملکرد بخشهای مختلف را درک کرده و از آنها استفاده کنید. در این پرتفوی، اطلاعات و گزارش دقیق و کامل از قیمت سهام و شاخصهای مختلف را در اختیار سهامداران قرار میدهند تا با آگاهی کامل به فعالیت در این بازار مشغول شوند.
ریسک سرمایهگذاری و خرید و فروش سهام در فرابورس را به راحتی میتوان کاهش داد. یک عبارت در میان سرمایه گذاران رایج است که میگوید: «تمام تخممرغهای خود را درون یک سبد قرار ندهید». این جمله به یکی از ترفندهای حفظ سرمایه و کاهش ریسک معامله در این بازار نا امن انواع بازار در ایران انواع بازار در ایران تبدیل شده است که با استفاده از آن میتوان سود خوبی را به دست آورد. سهامداران میتوانند از معافیت مالیاتی اعمال شده بر شرکتهای عضو این بازار نیز بهره بگیرند.
در آخر، این سهامداران نسبت به میزان سهام خود در هر شرکت، حق رأی در مجمع عمومی خواهند داشت. به این ترتیب، شما نیز میتوانید بازار و شرایط شرکتها را به صورت دقیق بررسی کرده و با خرید و فروش سهام در فرابورس و سرمایهگذاری منطقی، سود و سرمایه خود را افزایش دهید.
انواع بازارها و تابلوها در بورس ایران/ بازار «هدف» در راه است
بورس یا بازار سرمایه در ایران از بخش های مختلفی تشکیل شده که هر یک از این بازارها و تابلوها به منظور هدف خاصی ایجاد شده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، بورس در هر جایی به دنبال جذب پساندازها و سرمایه های مالی خرد و کلان مردم است تا از این طریق شرکت های برگزیده و حاضر در بازار سرمایه را تامین مالی کند. شرکتها یا اصطلاحا ناشران نیز برای پذیرش در بورس باید شرایط خاصی داشته باشند و هر شرکتی نمیتواند وارد این بازار شود. از شهریور ۱۳۸۱ سازمان بورس اوراق بهادار تصمیم به طبقه بندی شرکت های پذیرش شده در بازار نمود، که این کار به منظور تفکیک شرکت های نقد شونده و غیر نقد شونده، صورت گرفت.
از دیگر سو، بازار سرمایه در بخش اوراق بهادار از 2 بخش اصلی بورس و فرابورس تشکیل شده است. شرکت بورس نیز دارای دو بازار اول و دوم است. پذیرش سهام شرکتها در بورس، صرفا در یکی از تابلوهای بازار اول یا بازار دوم صورت میگیرد. بازار اول هم خود به دو بخش تابلوی اصلی و فرعی تقسیم می شود.
شرکتها از جنبههای مختلف بررسی میشوند و در صورت دارا بودن شرایط لازم، نماد آنها در یکی از تابلوهای بورس ثبت میشوند. درصورتی که شرکت شرایط پذیرش در هیچ کدام از این بازارها را نداشت، ممکن است در بازار فرابورس پذیرفته شود.
ناشران از نظر میزان و سابقه فعالیت و کارایی، میزان نقدشوندگی و همچنین میزان سرمایه مورد بررسی قرار می گیرند و شرکتهایی که در این بررسیها وضعیت بهتری نسبت به سایرین داشته باشند، در بازار اول جای میگیرند. سایر شرکتها که امتیاز مناسبی در این فاکتورها کسب نکنند در بازار دوم جای میگیرند.
* شرایط ورود به تابلوی اصلی بازار اول بورس
شرکت ها برای ورود به تابلوی اصلی بازار اول باید سهامی عام بوده و حداقل 3 سال سابقه فعالیت داشته باشند و حداقل میزان سرمایه ثبت شده آنها 1000 میلیارد ریال باشد. وضعیت مالی شرکتها یک عامل بسیار مهم برای جایگیری در این انواع بازار در ایران تابلو است؛ شرکتهایی در این تابلو جای میگیرند که سیستم حسابداری آنها به لحاظ مالی و محاسبه بهای تمام شده، مطلوبیت داشته باشد. از دیگر ویژگیهایی که این شرکتها باید داشته باشند، این است که فاقد زیان انباشته باشند و حداقل در سه دوره متوالی سودآور بوده باشند. نسبت حداقل حقوق صاحبان سهام به کل داراییهای این شرکتها باید 30 درصد باشد. یعنی 30 درصد داراییها متعلق به صاحبان سرمایه باشد. صورتهای مالی آنها فاقد موارد مردودی یا عدم اظهار نظر توسط حسابرس باشد، یعنی صورتهای مالی شفافیت داشته باشند و هیچ ادعایی نسبت به صورتها وجود نداشته باشد. این صورتها باید به تایید حسابرس معتمد سازمان بورس رسیده باشند و هیچ محکومیت قطعی کیفری برای اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل نیز وجود نداشته باشد.
انواع بازار در بورس ایران
شرایط پذیرش شرکتها در تابلوی فرعی بازار اول بورس
ورود به تابلوی فرعی به مراتب راحت تر از تابلوی اصلی است. حضور در این تابلو تنها به میزان سودآوری شرکت ها مرتبط است. شرکت باید حداقل در دو دوره متوالی سودآور باشد و حداقل سرمایه ثبت شده آن در تابلو فرعی باید معادل با 500 میلیارد ریال باشد. اگر سرمایه شرکت با میزان سرمایه کمتر در هیچکدام از این تابلوها جای نمیگیرند. میزان شناوری سهام این شرکتها نیز مهم است و اگر از 15 درصد کمتر باشد در این تابلو جای نمیگیرند. این شرکتها باید یک سیستم حسابداری مناسب انتخاب کنند که مورد تایید سازمان بورس باشد و در صورتهای مالی آنها، حداقل نسبت حقوقصاحبان سهام به کل داراییها برابر با 20 درصد باشد. باقی شرایط همانند، شرایط پذیرفته شدن در تابلوی اصلی است.
تفاوت بازار اول با دوم بورس
شرکت های حاضر در بازار دوم بورس باید سهامی عام بوده و سرمایه ثبت شده آن از 200 میلیارد ریال کمتر نباشد. درصد سهام شناور این شرکت ها نباید کمتر از ۱۰ درصد سرمایه ثبت شده باشد. براساس آخرین صورتهای مالی سالانه حسابرسی شده، نسبت حقوق صاحبان سهام به کل داراییها، حداقل ۱۵ درصد باشد. در یک دوره مالی منتهی به پذیرش، سودآور بوده و همچنین چشمانداز روشنی از تداوم سودآوری و فعالیت شرکت در صنعت مربوط وجود داشته باشد. حداقل یک بازارگردان داشته باشد.
چرا شرکت ها وارد فرابورس می شوند؟
شرکتهایی که شرایط پذیرش در بازارهای اول و دوم بورس را ندارند، در فرابورس پذیرفته میشوند یا شرکتهایی که قبلا در بازار اول و دوم بورس فعالیت داشتند، با گذر زمان و از دست دادن شرایط خود، دیگر در این بازارها جای ندارند و وارد فرابورس میشوند. بازار فرابورس شامل 5 تابلو معاملاتی (بازار) متفاوت است که شرایط پذیرش در هرکدام انواع بازار در ایران انواع بازار در ایران از این تابلوها متفاوت با دیگری است.
ساختار فرابورس شبیه به بورس بوده و به منظور گسترش و عمق بخشی به بازار سرمایه کشور بوجود آمده است. فرابورس از شرایط و الزامات کمتری برای پذیرش شرکت ها برخوردار است. فرابورس از 5 بازار مختلف تشکیل شده است. پذیرش شرکتهای سهامی عام در بازار اول و دوم انجام میشود. در بازار سوم که به آن بازار عرضه نیز میگویند، معاملات خاصی مثل معاملات بلوکی انجام میشود. پذیرش سایر اوراق بهادار صرفا در بازار چهارم یا بازار ابزارهای مالی نوین صورت میگیرد. آخرین بازار فرابورس نیز بازار پایه نام دارد که خود دارای سه تابلو با رنگهای مختلف است.
بررسی بازار اول فرابورس
در بازار اول فرابورس، معاملات سهام شرکت های سهامی عامی که حداقل ۱۰ درصد از سهام ثبت شده آن شناور بوده و حداقل دو سال از زمان بهره برداری عملیات یا ارائه خدمات آن گذشته باشد. آخرین سرمایه ثبت شدۀ آن حداقل ده میلیارد ریال باشد و زیان انباشته نداشته باشند. این شرکت ها باید مطابق اظهار نظر حسابرس، از سیستم اطلاعات حسابداری مطلوب و متناسب با فعالیت خود و شرایط پذیرش در فرابورس جهت افشاء مناسب اطلاعات برخوردار باشد. براساس آخرین صورت های مالی سالانه حسابرسی شده، نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی های آن حداقل ۱۵ درصد باشد.
انواع بازار در فرابورس
بازار دوم فرابورس چگونه شرکت ها را می پذیرد؟
در بازار دوم فرابورس همانند بازار اول، سهام شرکتهای سهامی عام انجام میشود اما شرایط پذیرش در بازار دوم فرابورس، منعطفتر از بازار اول میباشد. شرکت ها باید در این بازار حداقل یکسال از تأسیس آنها گذشته باشد، حداقل 5 درصد از سهام ثبتشده آن شناور باشد، آخرین سرمایۀ ثبت شدۀ آن حداقل یک میلیارد ریال باشد.
بازار سوم فرابوس بازاری برای عرضه های بلوکی
بازار عرضه یا بازار سوم فرابورس، بستری برای انجام معاملات اوراق بهاداری است که شرایط پذیرفته شدن در فرابورس را ندارند. این بازار سازوکار ایمن و شفافی دارد و انجام معاملات را برای شرکتها و سرمایهگذاران ساده میکند. عرضه سهام شرکتهای سهامی عام که در شرف تأسیس هستند، در این بازار صورت میگیرد.
در بازار سوم فرابورس، موارد همچون بلوکهای سهام شرکتهای سهامی (عام، خاص، تعاونی و …)، حق تقدم خرید سهام شرکتهای سهامی عام، سهام ناشی از افزایش سرمایه شرکتهای سهامی عام، امتیاز بهرهبرداری و حق ثبت اختراعات در قالب سهام شرکتهای سهامی خاص، سهام بینام شرکتهای سهامی عام، اوراق مشارکت رهنی، اوراق مشارکت اجاره، صکوک، گواهی سپردههای بانکی، واحدهای صندوقهای سرمایهگذاری قابل معامله و صندوقهای زمین و ساختمان که در بخشهای دیگر بازارهای فرابورس پذیرفته نشدهاند، مورد معامله قرار میگیرند.
اوراق مشارکت هم بازار دارند
انواع اوراق با درآمد تضمین شده از جمله اوراق مشارکت، گواهی سپرده بانکی و… که در زمان پذیرش حداقل سه ماه تا سر رسید آنها باقی مانده باشد، قابل پذیرش در این بازار بوده به شرطی که بعد از پذیرش، معاملات دست دوم آنها منحصرا از طریق فرابورس انجام شود. امکان صدور اوراق مشارکت شرکتی و اوراق مشارکت قابل تعویض سهام از جمله اوراق بهادار قابل معامله در بازار اوراق مشارکت محسوب می شوند که در کنار اوراق مشارکت رهنی، اوراق مشارکت اجاره، صکوک و گواهی سپرده بانکی سرمایه گذاری عام و خاص در بازار چهارم امکان معامله را دارند.
بازار پایه چیست؟
شرکتهایی که مشمول ثبت نزد سازمان بورس اوراق بهادار بودهاند، اما امکان پذیرش در یکی از تابلوهای بورس و 4 تابلو دیگر فرابورس را نداشتند در یکی از تابلوهای بازار پایه معامله میشوند. پایینترین سطح بازار فرابورس بازار پایه است و سادهترین شرایط برای عضویت را دارد.
شرکتهایی که در این بازار معامله میشوند معمولا صورتهای مالی شفافی ندارند و از ریسک و نوسان بالایی برخوردارند، ولی با این حال برای برخی از سرمایهگذاران ریسکپذیر جذاب هستند.
در گذشته بازار پایه قبلا دارای 3 تابلو با نامهای الف، ب و ج بود و دامنه نوسان گستردهای داشت و در یک روز میتوانست بین منفی 10 درصد تا مثبت 10 درصد نوسان کند. یعنی چیزی معادل 20 درصد نوسان در طی یک روز معاملاتی. دامنه نوسان بالا منجربه این شده بود تا نوسانگیرها و سفتهبازان اقدام به سفتهبازی در این بازار کرده و به راحتی قیمتها را جابجا کنند. در این صورت سهامداران خرد حقیقی متحمل زیانهای سنگینی میشدند. اما بعدها قوانینی تصویب شد که باعث تغییر اسم این سه تابلو به سه تابلو با رنگهای زرد، نارنجی و قرمز شد.
نحوه انجام معاملات در تابلو زرد
در تابلو زرد این بازار، نوسان معاملات سه درصد است. یعنی قیمتها در روزهای معاملاتی میتوانند از منفی سه درصد قیمت پایانی دیروز تا مثبت سه درصد آن تغییر کنند. در نتیجه این بازار میتواند هر هفته نهایت پانزده درصد نوسان قیمتی داشته باشد. در صورت برقراری صف خرید و یا صف فروش در یک جهت طی سه روز، دامنه نوسان در روز بعدی معاملاتی، به پنج درصد افزایش پیدا میکند و پس از آن دامنه نوسان به حالت قبل خواهد برگشت.
شرکتها برای پذیرش در این تابلو باید حداقل یک صورت مالی حسابرسی شده داشته باشند و صورتهای مالی خود را بهطور مرتب گزارش بدهند. تعداد دفعات عدم ارائه اطلاعات نباید بیش از دو مرتبه باشد. این صورتهای مالی باید با دستورالعمل افشای اطلاعات شرکتهای ثبت شده نزد سازمان، مطابقت داشته باشد.
تابلو نارنجی با دامنه نوسان ده درصدی در هفته
میزان نوسان معاملات در این بازار دو درصد است. در نتیجه این بازار میتواند هر هفته نهایتا ده درصد نوسان قیمتی کند. در صورت برقراری صف خرید و یا صف فروش در یک جهت، طی سه روز متوالی، در روز بعدی دامنه نوسان در این تابلو به چهار درصد افزایش پیدا میکند و پس از آن دامنه نوسان به حالت قبل خواهد برگشت.
شرکتها اگر در دوره رسیدگی و بررسی دارای شرایط پذیرش در تابلو زرد را نباشند، در این تابلو قرار میگیرند. اگر حسابرس قانونی در رابطه با هر یک از صورتهای مالی شرکت، اظهار نظر مردود یا عدم اظهار نظر صادر کرده باشد، آن شرکت در تابلوی نارنجی قرار خواهد گرفت.
تابلو قرمز، شرکت های با بالاترین میزان ریسک
در این نوع بازار نوسان معاملات یک درصد است. بنابراین این بازار هر هفته میتواند نهایتا پنج درصد نوسان داشته باشد. در صورت برقراری صف خرید و یا صف فروش طی سه روز، دامنه نوسان در این تابلو به دو درصد افزایش پیدا میکند.
شرکتهایی در تابلو قرمز قرار میگیرند که 1- از طرف مراجع قضایی رای اولیه در رابطه با ورشکستگی شرکت صادر شده باشد؛ 2- رای انحلال ناشر توسط مجمع عمومی فوقالعاده و یا مراجع قضایی صادر شده باشد و 3- شرکتی که صورتهای مالی حسابرسی شدهاش را در سررسید دورههای رسیدگی شده، حداقل برای سه ماه متوالی ارائه ندهد.
بازار جدید در راه فرابورس
حسین سلاحورزی، یکی از اعضای شورای عالی بورس در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: به زودی تابلوی جدیدی با نام «بازار هدف» راهاندازی میشود که در آن طیف وسیعی از کسب و کارهای نوین و دانش بنیان (حتی در مقیاس استارتآپی) امکان پذیرش خواهند داشت.
در همین زمینه فرابورس اعلام کرده است که آخرین دستورالعمل و شرایط پذیرش شرکتها در این بازار به زودی اعلام میشود و قرار است بسیاری از پروندههایی که برای فرابورس ارسال میشود و شرایط بازار اول و بازار دوم را احراز نمیکنند در بازار هدف پذیرش شود.
به نظر می رسد، با اجرای این طرح راه تازهای برای تامین مالی کسب و کارهای نوآورانه در ایران گشوده خواهد شد.
انواع بازارهای سرمایه در ایران
بازار بورس در ایران انواع متنوعی دارند که برخی از آنها عبارتند از:
- بازار بورس اوراق بهادار، بازاری است که در آن دارایی های مالی معامله میشود؛ مانند سهامی شرکت ها.
- بازار بورس کالا، بازاری است که در آن دارایی های واقعی و یا کالا معامله میشود؛ مانند مواد پلیمری.
- بازار بورس آتی کالا، مربوط به معامله و انواع بازار در ایران قراردادهای آتی (مانند زعفران، سکه، طلا، زیره و پسته)
- بازار بورس انرژی، بازار دیگری است که در آن حاملهای انرژی مثل برق و … خرید و فروش میشوند.
- بازار فرابورس ایران، شامل خرید و فروش سهام خارج از بورس.
البته برخی از افراد و متخصصان بازار بورس آتی و کالا را یک بازار در نظر می گیرند. همچنین بازار بورس شامل سه بازار تابلوی اصلی بازار اول، تابلوی فرعی بازار اول و بازار دوم و فرابورس ایران، شامل بازار اول و بازار دوم است. تفاوت شرکت های لیست شده در هر بازار در گردش مالی آن شرکت و سابقه فعالیت و تعداد سهامداران است. از دیدگاه قوانین بازار، هیچ تفاوتی میان بازارهای بورس و فرابورس وجود نداشته و تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس، قابل معامله و داد و ستد هستند.
حال در خرید سهام شرکتهای فعال در بورس در واقع بخشی از یک شرکت را خریداری میکنید و شما صاحب بخشی از این شرکت خواهید بود و به همان اندازهای که سرمایهگذاری میکنید در سود و زیان آن شرکت دخیل هستید. سود شرکت ها پس از اتمام سال مالی و در مجمع عامیانه سالانه شرکت تعیین و در اختیار سهامداران قرار می گیرد. معمولاً سال مالی اکثر شرکت های بورسی پایان اسفندماه است.
(کپی با ذکر منبع بلامانع است.)
پست های دیگری که در همین راستا به شما پیشنهاد می دهیم:
دریافت آخرین وضعیت نماد خود و اخبار مربوط به آن از طریق اپلیکیشن بورس پلاس.
لینک دانلود از طریق کافه بازار و گوگل پلی در سایت قرار داده شده است. در صورت وجود هر گونه ابهام یا سوال می توانید از طریق پیج اینستاگرام برنامه با ما در ارتباط باشید.
انواع بازارهای مالی در ایران
امروزه افراد با هدف افزایش دارایی و کسب سود وارد بازارهای مختلف میشوند؛ اما سودآوری هر فردی به کمک شناخت کافی از بازارها و کارکردهای آنها میسر میشود. بههمین دلیل، در ادامه به بررسی انواع بازارهای مالی و کاربردهای هر کدام میپردازیم.
بازار مالی چیست؟
بازار مالی (Financial Market)، اصطلاحی است که برای طیف وسیعی از بازارها به کار میرود و به بازاری اطلاق میشود که داراییهای مالی مانند سهام، سپردههای سرمایهگذاری، طرحهای بازنشستگی، انواع بیمه نامهها و اوراق بهادار، در آن معامله میشوند.
این بازارها بهعنوان یک واسطه بین پساندازکنندگان و سرمایهگذاران توسط سازماندهی منابع مالی بین آنها، عمل میکنند.
بازار سرمایه همچنین بستری را برای خریداران و فروشندگان فراهم میکند تا بتوانند با قیمتی که توسط نیروهای عرضه و تقاضا تعیین میشود، داراییها را معامله کنند.
کارکرد بازارهای مالی
در زیر به برخی از کارکردهای بازارهای مالی اشاره کردهایم:
- آنها، به کشف قیمت اوراق بهادار کمک میکنند. در واقع، تعامل مکرر بین سرمایهگذاران موجب تثبیت قیمت بر اساس تقاضا و عرضه در بازار میشود.
- این بازارها، سازماندهی منابع مالی را تسهیل میکنند. آنها سبب هدایت داراییها به سمت بازارهای مولد میشوند.
- آنها، نقدینگی داراییهای معامله شده را با تسهیل تبادل تقویت میکنند؛ زیرا سرمایهگذاران میتوانند به سرعت اوراق بهادار خود را بفروشند و داراییها را به وجوه نقد تبدیل کنند.
- بازار مالی، فرایند توزیع ریسک بین متقاضیان وجوه و دارندگان وجوه را آسان میکند. بهعبارت دیگر، در این عملکرد ریسک از دارندگان وجوه به متقاضیان وجوه منتقل میشود.
- صنایع، افراد را تشویق به سرمایهگذاری میکنند و افراد نیز از صنایع میخواهند که پول آنها را جذب کنند و به سودآوری برسانند. بنابراین بازار مالی، دسترسی آسانی را برای خریدار و فروشنده بالقوه فراهم میکند.
- بازارهای سرمایه باعث صرفهجویی در زمان، پول و تلاش طرفین میشوند؛ به این دلیل که افراد و صنایع نیاز به صرف منابع برای یافتن خریداران احتمالی یا فروشندگان اوراق بهادار ندارند.
انواع بازارهای مالی در ایران
بر اساس ماهیت، سررسید تعهدات مالی، زمان واگذاری و ساختار سازمانی، بازارهای مالی در چهار گروه مختلف طبقهبندی میشوند:
بازارهای مالی بر اساس ماهیت
بر اساس ماهیت، بازارها به دو دسته بازار بدهی و بازار سهام تقسیم میشوند:
بازار بدهی (Debt market)
به بازاری گفته میشود که اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه دولتی و اوراق مشارکت، در آن خریدوفروش میشوند.
بازار سهام (Stock Market)
بازار سهام یا بورس سهام یکی از رایجترین بازارهای مالی در دنیاست. در این نوع بازار، سهام شرکتهای انتخاب شده توسط معاملهگران مختلف بهصورت عمومی معامله میشوند.
بازارهای مالی بر اساس سررسید تعهدات مالی
بر اساس سررسید تعهدات مالی، بازارها به دو دسته بازار پول و بازار سرمایه تقسیم میشوند:
بازار پول (Money Market)
بازاری که در آن اوراق بهادار، با نقدشوندگی بالا و سررسید کمتر از یک سال خریدوفروش میشوند، بازار پول نامیده میشود. مانند: اوراق تجاری شرکتها و اوراق خزانه
میتوان از بازار پول بهعنوان بازار ابزارهای مالی کوتاهمدت با ویژگی ریسک پایین عدم پرداخت و پایین بودن نرخ بهره نسبت به سایر بازارها، نام برد.
بازار سرمایه (Capital Market)
این بازار، محلی برای خریدوفروش داراییهای مالی برای بازههای زمانی بیش از یک سال است و به دو نوع تقسیم میشود:
بازار اولیه، زمانی ایجاد میشود که اوراق بهادار برای بار اول عرضه و مورد معامله قرار میگیرند.
بازار ثانویه، بازاری است که افراد داراییهای مالی را از افرادی که در ابتدا آنها را خریدهاند و حالا تمایل به فروششان را دارند، خریداری میکنند.
بازارهای مالی بر اساس زمان واگذاری
بر اساس زمان واگذاری، بازار ها به دو دستهی بازار نقدی و بازار آتی تقسیم میشوند:
بازار نقدی (Spot market)
به بازاری که در آن معاملات بین خریداران و فروشندگان در زمان حال اجرا میشود، بازار نقدی میگویند.
این بازار با هدف انجام سریع معاملات شامل خریدوفروش کالاها و اوراق بهادار تشکیل شده است.
بازار ابزارهای مشتقه (Derivative Market)
در بازار ابزارهای مشتقه یا بازار آتی، اوراق مشتقه مورد معامله قرار میگیرند.
اوراق مشتقه، قراردادی است که بر اساس آن صاحب اوراق موظف یا مختار است که در تاریخ مشخصی در آینده، یک دارایی را بخرد یا بفروشد.
بازارهای مالی بر اساس ساختار سازمانی
از نظر ساختار سازمانی، بازارهای مالی به چهار دستهی بازارهای رسمی، بازارهای خارج از بورس، بازار سوم و بازار چهارم تقسیم میشوند:
بازار رسمی (Stock Market)
بازار بورس اوراق بهادار، یک بازار رسمی در ایران است. در واقع یک بازار مالی متمرکز است که جهت پذیرش شرکتها، قوانین و شرایط دشواری دارد.
بازار خارج از بورس (Over The Counter)
یک بازار غیرمتمرکز است که در آن، معامله بهصورت مستقیم بین خریدار و فروشنده انجام میشود.
قوانین و استانداردهای مربوطه نیز بهصورت سفارشی و قراردادی مشخص میگردد. درنتیجه، برای پذیرش شرکتها شرایط آسانتری نسبت به بازارهای رسمی دارد.
بازار سوم (Third Market)
مکانی مطمئن برای اجرای معاملات عمده داراییهای مالی است که امکان یا شرایط پذیرش در فرابورس را ندارند. کمیسیون در این بازار کمتر از کمیسیون در بورس اوراق بهادار است.
بازار چهارم (Fourth Market)
بازاری است که معاملهگران، عمده معاملات بزرگ خود را در آن انجام میدهند. آنها جهت عدم پرداخت کارمزد، تلاش میکنند تا از طریق تعامل با یکدیگر و بدون استفاده از کارگزار معاملات را اجرا کنند.
معایب بازارهای مالی
در زیر به برخی از معایب بازارهای مالی را اشاره کردهایم:
- بروکراسی بیش از حد توسط نهادهای نظارتی میتواند کل فرآیند را زمانبر کند.
- در برخی از مواقع شرکتها بهدلیل قوانین و مقررات سختگیرانه نمیتوانند وارد بازار مالی شوند.
- سرمایهگذاران ممکن است بهخاطر عدم دسترسی به اطلاعات، داراییهای خود را از دست بدهند.
سخن پایانی
همان طور که گفته شد، بازارهای مالی نقش حیاتی در اقتصاد دنیا دارند و محلی برای رهنمود دارایی و سرمایه افراد به سمت بازارهای مولد هستند. بنابراین، افراد تلاش میکنند با شناخت انواع بازارهای مالی، در بازاری قدم بگذارند که ضمن حفظ دارایی خود موجب افزایش سودآوری آنها شود.
دیدگاه شما