کمیته بال (بازل)، از نمایندگان ارشد بانک های مرکزی کشور های گروه ۱۰ تشکیل شده است که معمولا هر سه ماه یک بار توسط بانک تسویه های بین المللی به عنوان دبیرخانه دائمی آن در شهر بازل سوئیس تشکیل می شود.
کنترل ریسک
تعریف: زمانی که خطرات شناسایی و ارزیابی شدهاند، ابزارهای کنترلی مناسب میبایست توسعه داده شده و پیاده شوند.
فرآیند ارزیابی ریسک با شناسایی و طبقه بندی ریسکها سر و کار دارد. ریسکهایی که «کنترل شده» هستند به فعالیتهای مضاعف و جدید نیاز ندارند. اما ریسکهای «کنترل نشده» نیازمند اقداماتی برای رسیدن آنها به حدود کنترل هستند.
انواع کنترل ریسک
به دو روش میتوان ابزارهای کنترل ریسک را دستهبندی کرد.
- (Safe workplace controls)
- (Safe person controls)
ابزارهای کنترلی که ایستگاه کاری را ایمن میسازند مطمئناً مؤثرتر از ابزارهایی هستند که پرسنل را ایمن میسازند کنترلهای ایمنی ایستگاه کاری بر این باور هدف گذاری شدهاند که ریسک مرتبط با یک خطر را برای رسیدن به یک سطح قابل قبول به وسیله تصحیح ایستگاه کاری و یا تجهیزات حذف کرده و یا کاهش دهد. در کنترلهای ایمنی انسان، ریسک مواجهه با یک خطر از طریق کنترل های شخصی مثل آموزش، الزامات، تجهیزات ایمنی شخصی کاهش مییابد.
ردهبندی ابزارهای کنترل از نظر توالی انجام کنترل
به طور کلی ابزارهای کنترلی را از نظر توالی و مؤثر بودن به 6 گروه تقسیم میکنند:
2- جايگزينی (substitution)
3- جداسازی (Isolation)
5- كنترل اداری (Administive Control)
6- تجهيزات ايمنی شخصی (Personal protective equipment)
1- حذف خطر (Elimination): حذف کردن خطر یک راه حل ایدهآل برای کنترل ریسک است. بنابراین در کنترل ریسک می بایست در رتبه اول تا جایی که ممکن است خطرات را حذف کرد. مثالهایی از حذف کردن خطر: تعمیر سقف سوله، پرکردن ناهمواری های کف سالن، حذف مواد پاک کننده شیمیایی مثل تینر
2- جایگزینی (Substantiation): در صورتی که حذف خطر ممکن و میسر نباشد میبایست به دنبال کاهش وخامت آن به وسیله جایگزینی بود. تعیین فرآیند جایگزین بسیار مهم است چرا که فرآیند جدید ممکن است خطرات جدیدی را نیز در برداشته باشد. پس به یاد داشته باشیم فرآیندهای جدید نیز باید مشمول ارزیابی ریسک قرار گیرند. مثال: استفاده از تسمه نقاله ها و لیفتراکها به جای حمل و نقل دستی، استفاده از پرینتر لیزری به جای پرینترهای سوزنی، جایگزینی موتورهای الکتریکی به جای موتورهای بنزینی و یا گازی در لیفتراکها
3- جداسازی (Isolation): زمانی که حذف یا کاهش وخامت خطر تا حد ممکن انجام شد در صورت وجود خطر نوبت به جداسازی میرسد. جداسازی به منظور کاهش رخداد خطر انجام میگیرد.
انواع جداسازی به شرح زیر است:
- جداسازی (حصارکشی) کلی (Total enclosure)
- جداسازی جزئی (Partial enclosure)
- جداسازی روش هج جهت کنترل ریسک افراد از خطر
- کاهش مواجهه با خطر
جداسازی کلی: در این نوع جداسازی منبع خطر به طور کلی ایزوله میشود. مانند مکانهای تابش اشعههای رادیواکتیو.
جداسازی جزئی: در این نوع جداسازی منبع خطر به طور کلی ایزوله میشود اما باز هم خطر مواجهه با آن وجود دارد. مثل حفاظهای تابلوی برق.
جداسازی افراد از خطر: تا حد ممکن افراد را از منبع خطر دور میکنند.
کاهش مواجهه با خطر: محدودیتهایی را در این زمینه وضع میکنند مانند عدم ورود افراد متفرقه به محل
4- کنترل مهندسی (Engineering control): در این مرحله تعدیل و تصحیح ابزارآلات و ماشینها و تسهیلات ایستگاه کاری مدنظر قرار میگیرد. مثال: گذاشتن حفاظ کناری برای تسمه نقالهها، تغییر دادن فرم دسته ابزار
5- کنترل اداری (Administration control): این دسته از کنترلها را میتوان به سه گروه تقسیم کرد:
- آموزش و اطلاع دهی نسبت به خطرات
- سرپرستی، نظارت و راهنمایی
- استفاده از سیستم های ایمنی کار و مجاز بودن به کار (قوانین و مجوزهای کاری)
مثال: استفاده از گردش کاری مخصوصاً برای کارهای کسلآور، تعدیل شیفتهای کاری
آموزش، نظارت و سرپرستی برای حصول اطمینان از اینکه کارکنان وظایف خود را با کیفیت مطلوب و بدون دردسر انجام دادهاند لازم میباشد، دارا بودن دانش و توانایی کار برای آنها الزامی است.
سیستمهای ایمنی کار روشهای مستند شدهای برای استفاده مطمئن از تجهیزات، فرآیندها میباشند. مجوزهای کار برای کارهایی مانند جوشکاری اکسید استیلن و کار در فضاهای بسته، به دلیل کنترل کردن عملیاتهایی که ذاتاً خطرناک هستند بکار میروند.
6- تجهیزات ایمنی شخصی (Personal safety equipment)
حتی زمانی که یک خطر از بین رفته است، استفاده از تجهیزات ایمنی شخصی میتواند ضرورت داشته باشد برای اطمینان از اینکه خطر دوباره بوجود نیاید. تجهیزات ایمنی شخصی شامل:
- لباس کار: لباس کار باید در وضعیت مناسب با کار و اندازه مناسب برای پرسنل باشد.
- کفش ایمنی: استفاده از کفشهای ایمنی با محافظ استیل توصیه میشود. همچنین در جاهایی که کف سالن مرطوب است از کفشهای لاستیکی استفاده شود.
- کلاه ایمنی: قبل از ورود به محل در مواقعی که ایجاب میکند باید حتماً از کلاه ایمنی استفاده کرد. همیشه مطمئن باشید که کلاه ایمنی را به همراه دارید.
- گوشی ایمنی: از متداولترین خطرات میتوان سر و صدا را نام برد. برای جلوگیری از آسیب و یا از دست دادن شنوایی در مواقع لازم باید از آن استفاده کرد.
- دستکش ایمنی: دستکشهای ایمنی چند لایه و استاندارد، پوست را از گزند مواد شیمیایی و همچنین از دیگر آسیبها مانند کوفتگی، خراش، پارهگی و … حفظ میکنند.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پاورپوینت مشاهده کنید.
این مطلب بروزرسانی شد و فایل «کنترل یا کاهش ریسک» با موضوعات زیر پیوست شد.
چگونگی مدیریت ریسک
مواجهه با مخاطرات در محیط اطراف، از بدو پیدایش تمدن بشریت همراه همیشگی انسان بوده است
به همین جهت انسان به سمت مدیریت ریسک پیش رفته است.
احتمالا برای شما هم نحوه انجام این کار و پایه های اصولی آن جالب است.
در مقاله مدیریت ریسک سعی داریم با این مفهوم به خوبی آشنا شویم. همراه ما باشید.
1# علت پیدایش مدیریت ریسک
خطراتی برآمده از دل طبیعت، نظیر روبرو شدن با حمله حیوانات وحشی و یا حتی درگیری با دیگر انسان ها که همواره تهدیدی برای امنیت بشر محسوب می روش هج جهت کنترل ریسک شد.
وجود این ریسک و خطرات بود که انسان را به سمت یافتن راهکاری برای پیش بینی و مقابله با خطرات احتمالی هدایت کرد.
راهکارهایی مانند ساخت سرپناه جهت محافظت در برابر تهدیدات که البته خود نیز به دلیل ساخت ضعیف، تبدیل به مخاطره و ریسکی جدید در زندگی بشر شد.
چرخه ای که تا به امروز همچنان ادامه داشته و
با پیدایش هر راه مقابله با ریسک های گوناگون، خطرات جدیدی به این چرخه افزوده شده است.
اما مقابله با این خطرات و کاهش ریسک در جهت حفظ ایمنی در جامعه امروز، گاه با تلاش جمعی و توسط دولت صورت می گیرد و
گاه این روش های مقابله، در حوزه مسئولیت تک تک افراد جامعه قرار دارد.
اما با در نظر گرفتن طیف وسیعی از مخاطراتی که افراد و همچنین مشاغل با آن روبرو هستند و
البته شیوه های متنوع مقابله، نیاز به یک روش سیستماتیک همانند “مدیریت ریسک” در جوامع احساس می شود.
در همین راستا در این مبحث ضمن تعریف مدیریت ریسک و شناخت آن در حوزه اقتصاد و ایمنی،
به دنبال جوابی برای روش های مقابله با ریسک و همچنین مراحل تحقق آن خواهیم بود.
2# مدیریت ریسک چیست؟ (Risk Management)
مدیریت ریسک را به طور کلی می توان فرآیندی با هدف کاهش میزان اثرات مضر در یک فعالیت نامید.
روشی سیستماتیک که متشکل از روش هج جهت کنترل ریسک چهار مرحله می باشد:
- شناسایی ریسک هایی که احتمال بروز آن وجود دارد
- ارزیابی خطرات و ریسک ها
- پایش
- کاهش میزان تأثیر ریسک
در حقیقت یک برنامه مدیریت ریسک با استراتژی های صحیح، با کاهش ادعای خسارت و حق بیمه، می تواند مشکلاتی را که
علاوه بر استرس زا بودن، هزینه هایی را نیز در برداشته به حداقل ممکن برساند.
3# مدیریت ریسک اقتصادی و ایمنی
توسعه روز افزون صنایع و پیشرفت تکنولوژی و به تبع آن استفاده از انواع ماشین آلات، مقدمه ای برای بروز حوادث گوناگون در محیط های کاری شد.
به همین دلیل امروزه با استفاده از شیوه های متفاوت شناسایی خطرات موجود و ارزیابی میزان ریسک، این امکان وجود دارد که
پیش از بروز حادثه و اتفاق، با تشخیص نقاط مخاطره آمیز در راستای پیشگیری از آن عمل نمود.
در اینجا است که مدیریت ریسک به عنوان یک شیوه نظام مند جهت تعیین اولویت ریسک های موجود و
یافتن راهکاری برای کاهش ریسک وارد عمل می شود.
کنترل ریسک
مدیریت ریسک در انواع کسب و کار ها شامل روش ها و فرآیند هاییست که سازمان ها به منظور مدیریت ریسک ها و استفاده از فرصت هایی که منجر به دست یابی به اهداف خاص بیزینس خود می شود، استفاده می کنند.
مدیریت ریسک می تواند شامل مدیریت ریسک پروژه در سطح جزئی و در سطح کلی، مدیریت ریسک یک سازمان باشد.
کنترل ریسک:
مدیریت ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از اصلی ترین زیر شاخه های مدیریت ریسک هم در سطح جزئی و هم در سطح کلی قابل استفاده می باشد.
مدیریت ریسک از نظر کمیته بال:
کمیته بال (بازل)، از نمایندگان ارشد بانک های مرکزی کشور های گروه ۱۰ تشکیل شده است که معمولا هر سه ماه یک بار توسط بانک تسویه های بین المللی به عنوان دبیرخانه دائمی آن در شهر بازل سوئیس تشکیل می شود.
این کمیته دارای قدرت قانونی نیست، اما اکثر کشور های عضو آن، موظف به اجرای توصیه های آن به طور ضمنی می باشند.
از مهم ترین اقدامات این کمیته می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- تهیه و انتشار اصول پایه در نظارت بانکی کارا و موثر
- وضع مقررات مربوط به کفایت سرمایه
پروسه مدیریت ریسک در بانک ها از نظر کمیته بال، شامل سه جز زیر می شود:
- اجرای مدیریت ریسک فراگیر و سیاست های مناسب
- اطمینان از پروسه سنجش
- کاهش و پایش ریسک به طور کارا و کنترل داخلی مناسب
از جمله روش هج جهت کنترل ریسک موارد مورد توافق کمیته بال می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- تشخیص و اندازه گیری ریسک
- بررسی روش های مقابله با ریسک
- اجرای روش
- نظارت بر اجرا
مراحل مدیریت ریسک:
پس به طور خلاصه مدیریت ریسک به چند مرحله کلی قابل تقسیم است:
- شناسایی: شناسایی شرایط و ریسک های خاص دست یابی به اهداف بیزینس.
- سناریو سازی (تحلیل): تعیین احتمال وقوع هر شرایط و ریسک های آن و شدت تاثیرگذاری آن بر بیزینس.
- طراحی استراتژی عکس العمل: در مقابل هر سناریو یک استراتژی عکس العمل مناسب طراحی می شود.
- پایش: در مقابل هر سناریو یک استراتژی عکس العمل مناسب طراحی می شود.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله کاهش ریسک در شرکت تولیدی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع تکنیک های مدیریت ریسک
انواع تکنیک های مدیریت ریسک:
شایع ترین انواع تکنیک های مدیریت ریسک عبارت اند از اجتناب، کاهش، انتقال و پذیرش ریسک.
اجتناب از ریسک:
یک کسب و کار برای مدیریت از ریسک شناسایی شده، می تواند از آن ریسک به طور کلی اجتناب نماید که ساده ترین راه برای کنترل ریسک می باشد.
معمول ترین حالت اجتناب زمانی رخ می دهد که شرکت از فعالیت هایی که ریسک را تولید می کنند و یا باعث توسعه ریسک می شوند اجتناب کند و آنها را انجام ندهد.
کاهش ریسک:
بنگاه های تجاری همچنین می توانند از طریق کاهش ریسک اقدام به مدیریت آن کنند. کاهش ریسک کسب و کار به معنای کاهش هر گونه پیامد منفی یا تاثیر ریسک های مشخص و شناخته شده است و اغلب زمانی که ریسک اجتناب ناپذیر باشد، استفاده می شود.
انتقال ریسک:
در برخی مواقع، سازمان تصمیم می گیرد ریسک را از شرکت انتقال دهد و خارج کند. انتقال ریسک معمولا با پرداخت حق بیمه به شرکت های بیمه کننده جهت پوشش تاثیرات مالی و سرمایه ای ریسک صورت می گیرد.
پذیرش ریسک:
مدیریت ریسک همچنین می تواند از طریق پذیرش آن انجام شود. شرکت ها معمولا سطح مشخصی از ریسک را در زمان توسعه پروژه ها قبول می کنند اگر بازده سرمایه گذاری و توسعه پروژه هزینه ریسک مربوطه را پوشش دهد.
ارزیابی ریسک:
ارزیابی ریسک به معنای شناسایی ریسک ها و در مرحله بعد تحلیل و رتبه بندی هر کدام است. البته در برخی از چارچوب های خاص، مراحل شناسایی و ارزیابی دو مرحله جداگانه در نظر گرفته می شوند، اما جدا یا یکی بودن این مراحل در ماهیت عملکرد برنامه مدیریت ریسک تفاوت چندانی ایجاد نمی کند و در زمره تفاوت های تکنیکی شمرده می شود.
در مرحله ارزیابی، استفاده از چارچوبی جهت یادداشت و وارد کردن اطلاعات مربوط به هر ریسک ضروری است. دامنه اطلاعاتی که باید در خصوص هر ریسک ثبت و ضبط شوند عموما شامل موارد زیر است.
- نام/ عنوان ریسک
- گستره (دامنه) ریسک
- ماهیت ریسک
- ذی نفعان و یا اشخاص دخیل
- تحلیل (کمی سازی) ریسک
- تجربیات شکست
- حد تحمل ریسک و هدف گذاری
- عکس العمل در مقابل ریسک، درمان و کنترل ریسک
- توان بالقوه اصلاح ریسک
- اصلاح استراتژی ها و سیاست ها
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله ریسک شرکت های حسابداری را به شما پیشنهاد می کنیم.
راهنمای چگونگی مدیریت ریسک برای افراد مبتدی
مدیریت ریسک چیست؟
همه ما در طول زندگی خود دائماً در حال کنترل و مدیریت ریسک ها هستیم، چه در حین انجام کارهای ساده (مانند رانندگی با اتومبیل) و چه هنگام انجام کارهای پیچیده مانند تهیه برنامههای جدید بیمه یا اقدامات درمانی و پزشکی. در اصل، مدیریت ریسک، شامل همه اقداماتی است که در مقابل ریسکها صورت میگیرد.
بیشتر ما در طول فعالیتهای روزمره این ریسکها را ناخودآگاه مدیریت میکنیم. اما وقتی نوبت به بازارهای مالی و مدیریت مشاغل میرسد، ارزیابی ریسکها و کنترل آنها یک عمل بسیار مهم و آگاهانه است.
در زمینه اقتصاد، ممکن است مدیریت ریسک را بهعنوان چارچوبی توصیف کنیم که نحوه برخورد یک شرکت یا سرمایهگذار را با ریسکهای مالی مشخص میکند.
برای بازرگانان و سرمایهگذاران، این چارچوب ممکن است شامل مدیریت چندین سطح دارایی، مانند ارزهای رمزپایه، فارکس، کالاها، سهام، شاخصها و داراییهای دیگر باشد.
انواع مختلفی از ریسکهای مالی وجود دارد که میتوان آنها را در دستهبندیهای مختلفی طبقه بندی کرد. در این مقاله از تترلند، مروری بر روند مدیریت ریسک را توضیح میدهیم. همچنین برخی از استراتژیها توضیح داده میشود که میتواند به تجار و سرمایهگذاران در کاهش ریسکهای مالی کمک کند.
مدیریت ریسک چگونه است؟
به طور معمول، فرآیند مدیریت ریسک شامل پنج مرحله است: تعیین اهداف، شناسایی ریسکها، ارزیابی ریسک، تعریف پاسخها و نظارت دقیق بر عملکرد. بسته به نوع زمینهای که قصد دارید مدیریت ریسک را بر روی آن اعمال کنید، این مراحل ممکن است به نوعی تغییر کنند.
تعیین اهداف
اولین قدم برای مدیریت ریسک، تعیین اهداف اصلی است. این قدم، اغلب مربوط به میزان ریسک شرکت یا فرد است. به عبارت دیگر، اینکه آنها چه قدر میتوانند ریسک کنند تا به سمت اهداف خود حرکت کنند.
شناسایی ریسکهای احتمالی
قدم دوم، شامل شناسایی و تعریف خطرات احتمالی است. هدف این مرحله درواقع آشکار کردن انواع احتمالاتی است که ممکن است اثرات منفی ایجاد کند. در محیط کسب و کار، این مرحله همچنین ممکن است اطلاعات مفیدی ارائه دهد که ارتباط مستقیمی با ریسکهای مالی نداشته باشد!
ارزیابی ریسک
بعد از شناسایی ریسکها، گام بعدی ارزیابی میزان بالا یا پایین بودن ریسک شناسایی شده است. سپس، ریسکها به ترتیب اهمیت درجه بندی میشوند و همین درجه بندی باعث ایجاد یا اتخاذ یک پاسخ مناسب در برابر اقدامات بعدی میشود.
تعریف پاسخها
مرحله چهارم شامل تعریف پاسخها و واکنشها برای هر نوع ریسک، با توجه به سطح اهمیت آنها است. این مرحله، مشخص میکند که در صورت وقوع یک رویداد نامطلوب چه اقداماتی باید برنامهریزی و انجام شود.
نظارت بر عملکرد
مرحله آخر استراتژی مدیریت ریسک، نظارت بر کارایی و عملکرد اقدامات انجام شده در واکنش به ریسکها است. این مرحله اغلب به تجزیه و تحلیل مداوم دادهها نیاز دارد.
مدیریت ریسک های مالی
دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است یک استراتژی یا یک تکنیک تجاری ناموفق باشد. بهعنوان مثال، یک معاملهگر می تواند ضرر کند زیرا بازار در خلاف موقعیت قرارداد و پیش بینی او حرکت کرده است.
واکنشهای هیجانی باعث میشود تاجران از استراتژی اولیه خود چشم پوشی کنند یا آن را کنار بگذارند. این امر به ویژه در بازارهای خرسی و دورههای کاپیتولاسیون بسیار مشهود است.
در بازارهای مالی، اکثر مردم توافق دارند که داشتن یک استراتژی مناسب مدیریت ریسک به شدت به موفقیت آنها کمک میکند. در عمل، این امر میتواند ساده باشد.
یک استراتژی تجاری قوی باید مجموعه روشنی از اقدامات احتمالی را ارائه دهد. به این معنی که معاملهگران میتوانند آمادگی بیشتری برای مقابله با انواع شرایط داشته باشند. همانطور که گفته شد، روشهای بیشماری برای مدیریت ریسک وجود دارد. در حالت ایدهآل، استراتژیها لازم است به طور مداوم بازنگری و متناسب با اهداف جدید تطبیق داده شوند.
در این قسمت چند نمونه از ریسکهای مالی به همراه شرح مختصری از چگونگی کاهش میزان ریسکها آورده شده است.
- ریسک بازار – میتوان با تعیین سفارشات Stop-Loss در هر معامله، ریسکها را به حداقل رساند تا موقعیتها قبل از متحمل شدن خسارات بیشتر به طور خودکار بسته شوند.
- ریسک نقدینگی – میتواند با تجارت در بازارهایی با حجم بالا کاهش یابد. معمولاً داراییهایی که ارزش سرمایه بازار بالایی دارند، نقدینگی بیشتری دارند.
- ریسک سیستمیک – این نوع ریسک میتواند با متنوع سازی نمونه کارها کاهش یابد. اما در این حالت، تنوع باید شامل پروژههایی با پیشنهادات مجزا یا شرکتهایی از صنایع مختلف باشد. ترجیحاً مواردی که همبستگی بسیار کمی دارند.
در پایان
قبل از افتتاح موقعیت معاملاتی یا تخصیص سرمایه به سبد سهام و یا اقدامات سرمایهگذاری دیگر، معاملهگران و سرمایهگذاران باید ایجاد یک استراتژی مدیریت ریسک را در نظر بگیرند. با این حال، مهم است که به خاطر روش هج جهت کنترل ریسک داشته باشید که نمیتوان به طور کامل از ریسکهای مالی جلوگیری کرد.
به طور کلی، مدیریت ریسک، علاوهبر تعریف و چگونگی مدیریت ریسکها مطمئناً فقط شامل کاهش ریسکها نیست. بلکه شامل تفکر استراتژیک است تا ریسکهای اجتناب ناپذیر را به کارآمدترین شکل ممکن انجام دهیم.
به عبارت دیگر، این کار در مورد شناسایی، ارزیابی و نظارت بر ریسکها نیز با توجه به زمینه و استراتژی متفاوت است. روند مدیریت ریسکها ارزیابی نسبت میزان ریسک به پاداش است بنابراین میتوان مطلوبترین موقعیتها را در اولویت قرار داد.
چگونگی مدیریت ریسک در فارکس
مدیریت ریسک در فارکس برای شما این امکان را فراهم می کند تا مجموعه ای از قوانین را پیاده سازی کنید و اقداماتی صورت دهید تا بتوانید اطمینان حاصل کنید که هر تاثیر منفی در تجارت فارکس قابل مدیریت است. یک استراتژی موثر به یک برنامه ریزی مناسب از همان ابتدای کار نیاز دارد. بنابراین قبل از اینکه تریدینگ را به معنای واقعی آغاز نمائید، بهتر است برنامه ای برای مدیریت ریسک در فارکس داشته باشید. در این مقاله تیم زند تریدرز چگونگی مدیریت روش هج جهت کنترل ریسک ریسک در فارکس را به شما آموزش خواهد داد.
ریسک در فارکس چیست؟
به طور کلی ریسک در فارکس ، که هر معامله گر فارکس تلاش می کند از آن اجتناب کند، مربوط می شود به معاملاتی که باعث می شود سرمایه گذار کل سرمایه خود را از دست بدهد.
آیا تجارت در فارکس می تواند شما را ثروتمند کند؟ بله ، اما ترید در فارکس این گونه نیست که شما را سریعا به ثروت برساند و برای این منظور لازم است که وقت بگذارید، دانش لازم را به دست آورید و از خطرات احتمالی در بازار فارکس اجتناب کنید.
به عبارت دیگر وقتی سرمایه ای را به حساب تجارت فارکس واریز می کنید ، هدفتان این است که هر کاری انجام دهید تا از آن سرمایه گذاری به سود برسید روش هج جهت کنترل ریسک و از هر چیز که باعث کاهش آن می شود اجتناب کنید.
آشنایی با انواع ریسک در فارکس
این ریسک در معاملات فارکس است که برای شما شرایطی را فراهم می کند تا معاملاتتان بازدهی داشته باشد. معامله گران فارکس از تکنیک های مدیریت ریسک برای استفاده از ریسک های معاملات فارکس به نفع خود استفاده می کنند.
انواع ریسک در فارکس عبارتند از :
- ریسک ارزی : این نوع ریسک در فارکس با نوسان قیمت ارز همراه است و قیمت خرید سرمایه های خارجی را کم و بیش افزایش می دهد.
- ریسک نرخ بهره : این نوع ریسک در فارکس مربوط به افزایش یا کاهش ناگهانی نرخ بهره است که بر نوسانات ارز تأثیر می گذارد. تغییرات نرخ بهره بر قیمت ارز تاثیر می گذارد زیرا با توجه به جهت تغییر نرخ ارز، میزان هزینه و سرمایه گذاری در یک نوع ارز، افزایش یا کاهش می یابد.
- ریسک نقدینگی : نوعی ریسک است که در آن شما نمی توانید سرمایه خود را آنقدر سریع بخرید یا بفروشید تا از ضرر جلوگیری کنید.
- ریسک اهرم یا لوریج : این نوع ریسک مربوط می شود به افزایش زیان هنگام معامله با حاشیه. در این نوع معاملات از آنجا که هزینه اولیه کمتر از ارزش معاملات ارزی است ، می توانید مقدار سرمایه ای را که روی آن ریسک کرده اید، نادیده بگیرید و فراموش کنید.
چگونه می توان از ریسک در فارکس اجتناب کرد؟
برای پاسخ به این سوال باید بگوئیم که در حقیقت شما نمی توانید از ریسک در معاملات فارکس اجتناب کنید، بلکه فقط می توانید این ریسک ها را بشناسید و آن ها را مدیریت کنید.
این بدان معناست که هنوز هم در فارکس معاملات از دست رفته وجود دارد، اما با تصمیم گیری درست در مورد هر معامله با استفاده از یک استراتژی خوب فارکس و سیستم مدیریت ریسک مناسب ، می توان از بلایایی مانند انفجار حساب جلوگیری کرد.
مدیریت ریسک در فارکس چیست؟
به زبان ساده می توان گفت مدیریت ریسک در فارکس به این معناست که شما آمادگی لازم را داشته باشید که هر ریسکی که می تواند معاملات شما را تحت تأثیر قرار دهد کنترل کنید، مثلا بتوانید معاملات خود را به درستی مدیریت کنید.
در ادامه شما را با نحوه مدیریت ریسک در فارکس آشنا کرده ایم.
چگونگی مدیریت ریسک در بازار فارکس
در این بخش از مقاله به مواردی اشاره خواهیم کرد که با درک و به کارگیری آن ها می توانید با مدیریت ریسک در فارکس ، تریدینگ در این بازار بزرگ را با موفقیت بیشتری انجام دهید.
بازار فارکس را بشناسید
در بازار فارکس ، ارزهای سراسر جهان مانند GBP ، USD ، JPY ، AUD ، CHF و ZAR معامله می شود. فارکس که با عنوان foreign exchange یا FX شناخته می شود، در درجه اول توسط نیروهای عرضه و تقاضا هدایت می شود.
معاملات فارکس مانند هر صرافی دیگری عمل می کند که در آن شما یک دارایی را با استفاده از ارز خریداری می کنید؛ قیمت بازار به شما نشان می دهد که برای خرید ارز دیگری چقدر باید هزینه کنید.
سه نوع مختلف بازار فارکس وجود دارد :
- بازار اسپات : در این نوع بازار، مبادله فیزیکی یک جفت ارز در نقطه دقیق معامله انجام می شود؛ یعنی “در محل”.
- بازار فوروارد : در این نوع بازار، قرارداد خرید یا فروش مقدار مشخصی از ارز با قیمت معین ، در تاریخ معین در آینده یا در محدوده تاریخ های آتی به توافق رسیده است.
- بازار فیوچر : در بازار فیوچر، قراردادی برای خرید یا فروش مقدار معینی از ارز با قیمت و تاریخ معین در آینده منعقد می شود. بر خلاف بازار فوروارد ، قرارداد فیوچر در فارکس از نظر قانونی لازم الاجرا است.
اهرم یا لوریج را به خوبی بشناسید
وقتی در مورد تحرکات قیمت فارکس با شرط های اسپرد یا CFD گمانه زنی می کنید ، در واقع شما با اهرم معامله می کنید؛ که این برای شما شرایطی را فراهم می کند تا از یک سپرده اولیه کوچک که به عنوان حاشیه شناخته می شود، در معرض بازار کامل قرار بگیرید. اما برای مدیریت ریسک در فارکس ، باید بدانید که تجارت با لوریج در فارکس علاوه بر اینکه مزایای خود را دارد، با ریسک های احتمالی نیز همراه است و ممکن است متضرر نیز بشوید.
یک برنامه تجاری مناسب داشته باشید
یک برنامه معاملاتی می تواند از طریق سهولت انجام معاملات در فارکس ، به عنوان ابزار تصمیم گیری شخصی به شما کمک کند. به علاوه، در حفظ نظم و انضباط در بازار بی ثبات فارکس می تواند به شما کمک بسیاری بکند. هدف از ایجاد یک برنامه معاملاتی در فارکس این است که شما بدانید چه چیزی را، در چه زمانی ، چرا و چقدر باید معامله کنید.
البته به این نکته ی بسیار مهم توجه داشته باشید که به منظور مدیریت ریسک در فارکس ، برنامه معاملاتی شما باید برای شخص شما و کاملا اختصاصی باشد. هرگز برنامه شخص دیگری را کپی نکنید ، زیرا به احتمال زیاد آن شخص اهداف ، نگرش ها و ایده های متفاوتی با شما خواهد داشت.
نرخ نسبت سود به زیان را تعیین کنید (risk-reward)
توجه داشته باشید که در هر معامله ، لازم است ریسکی که انجام می دهید، ارزش داشته باشد. در حالت ایده آل ، شما تمایل دارید که سودتان بیشتر از ضرری باشد که ممکن است متوجه شما شود. بنابراین به عنوان بخشی از برنامه معاملات و مدیریت ریسک در فارکس ، باید نسبت سود به زیان یا نسبت ریسک به پاداش را برای مقدار معینی که معامله می کنید، تعیین کنید.
احساسات خود را مدیریت کنید
نوسانات بازار ارز می تواند احساسات شما را تحت تاثیر قرار دهد و یکی از مهم ترین مولفه های کلیدی که بر موفقیت شما در هر معامله ای تأثیر می گذارد ، خود شما هستید. احساساتی مانند ترس ، حرص و آز ، وسوسه ، شک و اضطراب می تواند باعث شود که شما در معاملات حرکتی را انجام دهید که نتیجه مطلوب برایتان حاصل نشود. در هر صورت ، اگر احساسات شما مانع تصمیم گیری درست شما بشوند ، می تواند به نتیجه معاملات شما روش هج جهت کنترل ریسک آسیب برساند. پس برای مدیریت ریسک در فارکس لازم است که احساسات خود را به خوبی کنترل و مدیریت کنید.
پیگیر اخبار و رویدادها باشید
پیش بینی تغییرات قیمت جفت ارز ها کار آسانی نیست، زیرا عوامل متعددی می توانند باعث نوسان بازار ارز شود. بنابراین برای اطمینان از کار خود ، لازم است اخبار و اطلاعیه های بانک مرکزی ، اخبار سیاسی و … را پیگیری کنید و در جریان رویدادهای بازار قرار بگیرید.
با یک حساب demo شروع کنید
هدف ، این است که تجربه معاملات “واقعی” را تا حد ممکن بازآفرینی کند ، و برای شما این امکان را فراهم کند تا نحوه عملکرد بازار فارکس را درک کنید.
تفاوت اصلی بین نسخه دمو و حساب واقعی در این است که با یک نسخه دمو ، شما هیچ پول روش هج جهت کنترل ریسک واقعی را از دست نخواهید داد، به این معنی که می توانید در یک محیط بدون ریسک عملکرد خود را مورد آزمایش قرار دهید.
کلام پایانی
به طور کلی می توان گفت اگر از استراتژی مدیریت ریسک در فارکس برخوردار باشید ، کنترل بیشتری بر سود و زیان خود خواهید داشت. در این مقاله نکات بسیار مهمی را در ارتباط با چگونگی مدیریت ریسک در فارکس برای شما عزیزان گفتیم، ابزارهای متنوعی نیز وجود که به شما کمک می کند در معاملات خود در فارکس موفق تر عمل کنید.
دیدگاه شما